نظام کابینه‌ای

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حکومت کشورها بر حسب ساختار آنها به نظام‌های ریاستی و پارلمانی (کابینه‌ای) تقسیم می‌شوند. نظام پارلمانی یا کابینه‌ای، نظامی است که دولت برآمده از پارلمان می‌باشد و به‌جای اینکه مستقیماً با آرای مردم انتخاب شوند توسط پارلمان تصدی امور را بر عهده می‌گیرند. بنابراین منظور از نظام کابینه‌ای آن نوع قوه مجریه‌ای است که اعضای آن توسط رهبران حزب اکثریت و یا رهبران ائتلافی پارلمان تعیین می‌شوند و از مشخصات کلی این نظام آن است که وزرای کابینه، عضویت یکی از مجالس قوه مقننه را دارند و نیز رهبری و هدایت دستگاه قانونگذاری را بر عهده دارند. و رئیس حکومت، تشریفاتی است و رییس کابینه مسئول رسمی کشور است. سیستم بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع، کابینه‌ای است[۱]و[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. درآمدی بر فقه سیاسی، ص۳۹۱.
  2. فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۶.
  3. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۷۱۰.