آثار صلوات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

صلوات بر پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت طاهرینش موجب محو گناهان، شفاعت روز قیامت، قبولی اعمال، استجابت دعا، خیر و برکت مجالس، شادی روح اموات، زیادی رزق و روزی، دفع بلا و نگرانی شیطان و خشنودی خداوند است. فرشتگان مقرب مأمور ابلاغ به آن حضرت هستند و این عمل خوب را در سفر و حضر و در حضور همگان و در همه زمان‌ها و مکان‌ها، مخصوصاً شب‌ها و روزهای جمعه، اعیاد و وفیات و بقاع متبرکه آن هم با صدای بلند انجام دهید[۱].

ما برای دوری از اطاله کلام تنها یک حدیث بیان می‌کنیم، ابن أبی حمزه گوید: پدرم گفت: از امام صادق (ع) معنی قول خدای ﴿إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا[۲] چیست؟... گوید: عرضه داشتم: پاداش کسی که بر محمد و آلش با این تحیت‌ها درود فرستد چیست؟ فرمود: به خدا سوگند، مانند پاکی و بی‌گناهی روزی که متولد گشته، از گناهان بیرون آید"[۳].

همان‌ طوری که ذکر صلوات دارای آثار است، ترک صلوات نیز دارای آثار است که برای اختصار، فقط به ذکر برخی از عناوین آنها بسنده می‌کنیم: زدن داغ شقاوت بر حال چنین انسانی[۴]، قبول نشدن نماز و تمام اعمال عبادی[۵]، علامت ظهور صفت بخل کامل[۶]، جفاکار[۷]، حسرت و وبال شدن مجلس ایشان[۸]، گم کردن راه بهشت[۹]، دخول در جهنم[۱۰]، موجب دوری از خدا[۱۱].[۱۲]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. برای دیدن احادیث در این مورد ر.ک: بحارالأنوار، ج۹۱، ص۴۷؛ ابن طاوس، جمال الأسبوع، ص۲۳۶.
  2. «خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶.
  3. معانی الأخبار، ص۳۶۸، ترجمه عبد العلی محمدی شاهرودی، ج۲، ص۲۶۱-۳۶۲.
  4. برای دیدن احادیث ر. ک: جامع الأخبار، ص۵۹.
  5. الإستبصار، ج۱، ص۳۴۳؛ تهذیب الأحکام، ج۱۵۹، ص۲ و ج۱۰۹، ص۴.
  6. معانی الأخبار، ص۲۴۶.
  7. عدة الداعی، ص۴۱.
  8. مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۵۱.
  9. الکافی، ج۴۹۵، ص۲؛ ثواب الأعمال، ص۲۰۶.
  10. المحاسن، ج۱، ص۹۵؛ صدوق، الأمالی، ص۵۸۰.
  11. الکافی، ج۴۹۵، ۲؛ المحاسن، ج۹۵، ص۱؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ۹۶.
  12. شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۱۱۵- ۱۱۶.