علم حصولی معصوم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.



مقدمه

  • ممکن است مراد از علم حصولی معصوم یکی از موارد زیر باشد:
  1. علم حصولی معصوم در فلسفه و منطق: به دانشی گفته می شود که از طریق صورت‌های ذهنی حاصل می‌شود. این علم، اکتسابی است و از راه ابزارهای حسی؛ مانند: چشم و گوش و دیگر حواس ادراکی به‌ دست می‌‏آید. در مقابل، در علم حضوری که ابزار آن قلب یا روح انسان است، خود معلوم نزد عالِم (روح) حاضر می‌شود»[۱]. این اصطلاح هماهنگ با اصطلاحات منطق و فلسفه و شناخت شناسی است.
  2. علم حصولی در کلام: به معنای "علم ارادی" است. کسانی که اینگونه تعبیراتی آورده اند هنگام سخن از «علم حضوری» مراد آنان در اغلب، «علم فعلی» است: "مراد از علم حضوری او (امام) آشکار شدن معلومات نزد او به طور بالفعل است، در مقابل علم شأنى، بالقوه و به هنگام اراده که از آن این گونه تعبیر می‌شود: "اگر بخواهد که بداند، می‌داند"[۲].[۳]
  • آنچه مورد بحث در این مدخل است، علم حصولی از دیدگاه فلسفه و منطق است.

منابع

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی، ص ۱۴۶.
  2. سید عبدالحسین لاری، المعارف السلمانیة، ص۲۰.
  3. ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی، ص ۱۴۶.