مالک بن حارث (شهید کربلا)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مفدمه

در منابع کهن و معتبر نامی از وی به عنوان شهید کربلا برده نشده است. تنها نویسنده «اسرارالشهادة» او را جزو شهیدان کربلا دانسته می‌گوید: او و برادرش شریف بن حارث روز عاشورا، با چشم گریان نزد امام حسین (ع) آمدند. امام (ع) از سبب گریه آنان پرسید. گفتند: گریه ما برای تنهایی و بی‌کسی تو است؛ چراکه دشمن شما را محاصره کرده است، و توان دفع آنها را نداریم. امام (ع) در حقشان دعا کرد و اجازه میدان داد.

او و برادرش بر آن قوم تاختند و پس از جنگی سخت، سرانجام به فیض شهادت نایل شدند.

نقل کرده‌اند که [پس از شهادت] دست‌های آنان را بریده یافتند[۱].[۲]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. اسرار الشهادة، ج۲، ص۲۹۵.
  2. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۲۳-۳۲۴.