محمد بن جعفر اسدی در تاریخ اسلامی

آشنایی اجمالی

ابوالحسن محمد بن جعفر رازی وکیل دومین، سومین و چهارمین سفیر امام در ایران و به ویژه در شهر ری بود. وی از سوی امام عصر(ع) تعیین شده بود و به وکلای سایر شهرهای ایران دستور داده شده بود که با محمد بن جعفر در تماس باشند و وجوهات شرعیه را به او بپردازند.

شیخ طوسی او را "أحد الابواب" معرفی کرده است^[۱].

توقیعات زیادی از سری حضرت ولی عصر(ع) درباره نیابت اسدی صادر شده است^[۲]. از جمله نجاشی از صالح بن ابی صالح روایت کرده است که در سال ۲۹۰ه‍.ق عده‌ای از من خواستند تا وجوهات آنها را بگیرم ولی من نپذیرفتم. سپس به حضرت نامه نوشتم و از او کسب تکلیف کردم. حضرت در پاسخ من نوشت: «در ری به محمد بن جعفر اسدی داده شود که مورد اطمینان ماست»^[۳].

و یا در توقیع دیگری دارد که اسدی راهنمای خوبی است به پیروی او ادامه بده و دیگری را بر او ترجیح مده^[۴].

محمد بن جعفر، علاوه بر وکالت، دفاع از تشیع را در برابر دشمنان و عقاید ضاله به عهده داشت. او کتابی در «رد اهل استطاعت» به رشته تحریر درآورد^[۵].

او تا زمان فوت خود در سال ۳۱۲ه‍.ق در سمت وکالت به خدمت خود ادامه داد^[۶] وی بر عملکرد وکلای نواحی شرقی ایران نیز نظارت داشته است^[۷].^[۸]