حق‌محوری و حق‌مداری در معارف و سیره علوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حق‌محوری و حق‌مداری است. حق‌محوری و حق‌مداری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حق‌محوری و حق‌مداری در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
از روزی که علی(ع) خود را شناخت، بر محور حق حرکت کرد و در این راه همیشه با حق زیست و با حق و حقیقت دمساز بود؛ به همین دلیل پیامبر فرمود: «الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ أَيْنَمَا مَالَ»[۱]؛ «حق با علی است به هر طرفی که میل پیدا کند».
حق‌مداری علی و باطل‌ستیزی او، شهره خاص و عام است و فقط به دوران خلافت وی خلاصه نمی‌شود؛ اما ظهور و بروز آن در این دوران، بیش از دوره‌های زندگی حضرت بوده است. او می‌فرمود: بی‌گمان برترین مردم نزد خداوند کسی است که عمل به حق برایش دوست داشتنی‌تر از باطل باشد؛ اگر چه این طرفداری از حق و عمل به آن موجب نقصان و حادثه‌ای برایش شود و اگر چه باطل برایش سودی به همراه داشته باشد[۲].
عزل فرمانداران عثمان که همگی بر باطل بودند و بازگرداندن اموال غصب و غارت شده بیت‌المال و اجرای حدود الهی، حتی بر نزدیکان و یاران خویش، همه و همه نشانه سیره عملی حضرت بر حق‌مداری حکومت وی و باطل‌ستیزی سیاستش بود[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۲۹۴.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۲۵؛ منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۵۴۲؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۶۹.
- ↑ رفیعی، علی، مقاله «سیره امام علی»، دانشنامه امام علی ج۱۰، ص ۵۶.