بنی سبیع بن سبع

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نسب بنی سبیع

این طایفه از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان هستند که نسب از سَبیع بن سبع بن صعب بن معاویة بن کثیر بن مالک بن جشم بن حاشد می‌برند[۲]. سبیع بن سبع فرزندی به نام عمرو داشت. از عمرو، سیف و عبد و از سیف بن عمرو، زدود و عمرو ذو کبار متولد شدند. از زدود هم معدی کرب و از معدی کرب، مرب سر سلسله آل مرب -پادشاهان حاشد- و در رأس آنان زید بن مرب به دنیا آمدند. این فرزندان در کنار دیگر فرزندان سبیع بن سبع، خاندان بنی سبیع را بوجود آوردند[۳]. از این طایفه فروعات متعددی منشعب شده است که از جمله مهمترین آنان می‌توان از بنی حرب بن سبیع[۴] و بنی عمرو ذوکبار بن سیف بن عمرو بن سبیع بن سبع[۵] و بیت آل مرب[۶] یاد کرد.[۷].

مساکن و منازل بنی سبیع

مساکن اولیه این قوم نیز بمانند دیگر طوایف همدان یمن گزارش شده است. از مساکن اختصاصی بنی سبیع در این منطقه می‌توان از أثافت یاد کرد که منزلگاه بنی ذوکبار از طوایف بنی سبیع بود[۸]. در «السبیع» هم، جمعی از مردم بنی سبیع در کنار بنی عبد بن عباد السقل و بنی حرب و ادهمی‌ها ساکن بودند[۹]. همچنین، در پی فتوحات اسلامی بسیاری از مردم بنی سبیع به عراق و به‌ویژه کوفه کوچ کردند که از مهمترین مواضعی که این قوم در کوفه مأمن و مأوای خود قرار داده بودند می‌توان به «حَفَر السبیع»[۱۰] و محله «سبیع» که نام خود را از طایفه السبیع گرفته بود[۱۱]، اشاره کرد. این محله در کوفه به «جبانه السبیع» معروف بود[۱۲]. آنان در این محله، مساجدی داشتند که از مساجد معروف آن می‌توان از مسجد ابواسحاق سبیعی یاد کرد[۱۳].[۱۴].

منابع

پانویس

  1. قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۵۸؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۰۲. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۰؛ ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۵؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۸. این نسب در برخی دیگر از مصادر «سبیع بن صعب بن معاویة بن کثیر بن مالک بن جشم بن حاشد» عنوان شده است. (ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۳۸؛ سمعانی، الانساب، ج۶، ص۶۸؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۰۲)
  3. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۸.
  4. قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۲، ص۲۳۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۶۱.
  5. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۸.
  6. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۸.
  7. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
  8. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۲.
  9. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۰.
  10. حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۷۵.
  11. ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۵؛ ابن درید، الاشتقاق، ص۴۲۷؛ حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۷.
  12. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۵؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۶۸.
  13. سمعانی، الانساب، ج۷، ص۶۸.
  14. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.