فرج در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

"فرج" به‌معنای گشایش و آسودگی از اندوه است و در اصطلاح به ظهور حضرت مهدی S می‌گویند؛ چون حضرتش، گره از کار فروبسته جهان و جهانیان می‌گشاید.

در باب انتظار فرج و فضیلت آن احادیث بسیاری آمده است. نیز در باب دعا کردن برای تعجیل در فرج حضرت مهدی S. امام زمان S در توقیعی که خطاب به "اسحق بن یعقوب" صادر شده فرموده است که فرج شما، بسیار دعا کردن برای تعجیل فرج است[۱]. ابو بصیر می‌گوید: به امام صادق S عرض کردم: فدایت شوم، فرج شما کی فرامی‌رسد؟ فرمود: گویی که تو از فرج، جنبه دنیوی آن را می‌خواهی؛ خیر، هرکس که در خط‍‌ ولایت باشد، همان انتظار فرج، برای او فرج است[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳؛ غیبة طوسی، ص ۱۷۶.
  2. بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۶۰-ج ۵۱، ص ۱۵۶.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۵.