ولایت ملائکه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

﴿أَوْلِيَاؤُكُمْ در آیه ﴿إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا الله ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخَافُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ[۱] به معناى محبت و نصرت است که شامل دنیا و آخرت مى‌شود؛ اما اینکه چه نوع ولایتی است، تشریعی یا تکوینی‌؟ با توجه به مفادّ آیه، بیش‌تر جنبه تشریع، هدایت و نصرت در امور دینی دارد. اما برخى ملائکه با صَرف نظر از آیه مذکور، داراى ولایت تکوینی بر مؤمنین و کافرین هستند؛ نمونه بارز آن، قبض روح انسان هنگام مرگ استیا آیه دیگر که ملکی بر حضرت مریم (س) نازل می‌شود و به اذن الهی تصرف در تکوینیات نموده و به او فرزندی عطا می‌کند[۲].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «فرشتگان بر آنان که گفتند: پروردگار ما خداوند است سپس پایداری کردند، فرود می‌آیند که نهراسید و اندوهناک نباشید و شما را به بهشتی که وعده می‌دادند مژده باد! ما دوستان شما در این جهان و در جهان واپسینیم» سوره فصلت، آیه ۳۰-۳۱.
  2. ﴿قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا «گفت: من، تنها فرستاده پروردگار تو هستم تا به تو پسری پاکیزه ببخشم» سوره مریم، آیه ۱۹.