فضائل امام هادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

فضائل و مناقب امام هادی(ع) در منابع شیعه بسیار است. جمع‌بندی این فضائل در این کلام ابن شهر آشوب به خوبی چنین بیان شده است: «از نظر بهجت و سرور از همه مردم خوش‌روتر و در گفتار از همه راست‌گوتر؛ برای کسی که از نزدیک او را می‌دید، از همه خوش برخوردتر و برای کسی که دور بود کامل‌ترین انسان بود؛ چون سکوت می‌کرد هیبت و وقارش نمایان می‌گشت، و هرگاه سخن می‌گفت ارزش او آشکار می‌شد، او از دودمان رسالت و امامت و میراث‌دار جانشینی و خلافت بود»[۱].

ویژگی‌های بارز امام هادی(ع)، عبادت، زهد و بی‌رغبتی به دنیا و مظاهر مادی بود. از حجم و محتوای دعاها و دستورهای عبادی که از امام هادی(ع) به یادگار مانده است به اشتیاق فراوان ایشان به عبادت می‌توان پی برد[۲]. سخاوت و بخشندگی و رسیدگی به نیازمندان حتی اگر از شیعیان نبود از خصائص بارز ایشان بود[۳]. در گزارشی آمده است که اسحاق جَلّاب برای امام هادی(ع) گوسفندان بسیاری خرید. آن حضرت وی را فرا خواند و از اصطبل منزلش به مکان وسیعی برد که وی آنجا را نمی‌شناخت. سپس آن گوسفندان را بین کسانی که آن حضرت دستور داده بود توزیع کرد[۴].

صبر و بردباری[۵] و کوشش و تلاش برای بی‌نیازی از دیگران[۶] نیز از دیگر فضائل امام هادی(ع) است[۷].

منابع

  1. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲

پانویس

  1. ر.ک: ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۴۰۱.
  2. برای اطلاع از نمونه‌هایی از این دعاها و اذکار، ر.ک: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۹۸؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم، فرهنگ جامع سخنان امام هادی(ع)، ص۴۴۰ – ۴۸۷.
  3. ابن طلحه، مطالب السؤول، ص۳۰۷ – ۳۰۸؛ ابن صباغ، الفصول المهمه، ج۲، ص۱۰۶۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۳۱۲.
  4. کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۸.
  5. منسوب به مسعودی، اثبات الوصیة، ص۱۹۶.
  6. صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۱۶۲.
  7. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲، ص ۱۷۴.