فضائل امام هادی
مقدمه
فضائل و مناقب امام هادی(ع) در منابع شیعه بسیار است. جمع‌بندی این فضائل در این کلام ابن شهر آشوب به خوبی چنین بیان شده است: «از نظر بهجت و سرور از همه مردم خوش‌روتر و در گفتار از همه راست‌گوتر؛ برای کسی که از نزدیک او را می‌دید، از همه خوش برخوردتر و برای کسی که دور بود کامل‌ترین انسان بود؛ چون سکوت می‌کرد هیبت و وقارش نمایان می‌گشت، و هرگاه سخن می‌گفت ارزش او آشکار می‌شد، او از دودمان رسالت و امامت و میراث‌دار جانشینی و خلافت بود»[۱].
ویژگی‌های بارز امام هادی(ع)، عبادت، زهد و بی‌رغبتی به دنیا و مظاهر مادی بود. از حجم و محتوای دعاها و دستورهای عبادی که از امام هادی(ع) به یادگار مانده است به اشتیاق فراوان ایشان به عبادت می‌توان پی برد[۲]. سخاوت و بخشندگی و رسیدگی به نیازمندان حتی اگر از شیعیان نبود از خصائص بارز ایشان بود[۳]. در گزارشی آمده است که اسحاق جَلّاب برای امام هادی(ع) گوسفندان بسیاری خرید. آن حضرت وی را فرا خواند و از اصطبل منزلش به مکان وسیعی برد که وی آنجا را نمی‌شناخت. سپس آن گوسفندان را بین کسانی که آن حضرت دستور داده بود توزیع کرد[۴].
صبر و بردباری[۵] و کوشش و تلاش برای بی‌نیازی از دیگران[۶] نیز از دیگر فضائل امام هادی(ع) است[۷].
منابع
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲
پانویس
- ↑ ر.ک: ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۴۰۱.
- ↑ برای اطلاع از نمونه‌هایی از این دعاها و اذکار، ر.ک: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۹۸؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم، فرهنگ جامع سخنان امام هادی(ع)، ص۴۴۰ – ۴۸۷.
- ↑ ابن طلحه، مطالب السؤول، ص۳۰۷ – ۳۰۸؛ ابن صباغ، الفصول المهمه، ج۲، ص۱۰۶۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۳۱۲.
- ↑ کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۸.
- ↑ منسوب به مسعودی، اثبات الوصیة، ص۱۹۶.
- ↑ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۱۶۲.
- ↑ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲، ص ۱۷۴.