راه شناخت نایبان واقعی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
| راه شناخت نایبان واقعی امام مهدی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
راه شناخت نایبان واقعی امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر احمد عابدی، در مقاله «مدعیان و منکران بابیت و مهدویت» در این‌باره گفته است:
- «طبرسی می‌گوید: " وَ لَمْ يَقُمْ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِذَلِكَ إِلَّا بِنَصٍّ عَلَيْهِ مِنْ قِبَلِ صَاحِبِ الزَّمَانِ (ع) وَ نَصْبِ صَاحِبِهِ الَّذِي تَقَدَّمَ عَلَيْهِ فَلَمْ تَقْبَلِ الشِّيعَةُ قَوْلَهُمْ إِلَّا بَعْدَ ظُهُورِ آيَةٍ مُعْجِزَةٍ تَظْهَرُ عَلَى يَدِ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ مِنْ قِبَلِ صَاحِبِ الْأَمْرِ (ع) تَدُلُّ عَلَى صِدْقِ مَقَالَتِهِمْ وَ صِحَّةِ نِيَابَتِهِمْ "[۱]
- برای اثبات نیابت هر یک از نواب امام زمان(ع)، تحقق سه شرط ضرورت دارد تصريح حضرت صاحب الامر(ع)، منصوب شدن به وسيله نایب پیشین، پدید آوردن معجزه‌ای که نشان دهنده درستی گفتار فرد باشد. بدون این سه شرط، شیعیان نیابت کسی را نمی‌پذیرفتند. این سخن اهمیت نیابت نزد شیعیان را نشان می‌دهد، زیرا آنها معتقد بودند نایب امام زمان(ع) باید از سوی آن حضرت معجزه داشته باشد.نصر بن صباح می‌گوید: یکی از بلخیان پنج دینار از وجوه شرعی را با نام مستعار برای حاجز، که نماینده امام زمان(ع) بود، فرستاد، وقتی حاجز قبض وصول پول را فرستاد، دیدند نام و نسب واقعی صاحب پول در آن نوشته شده است.[۲] این حکایت نشان می‌دهد حاجز از علم غیب نیز برخوردار بود.[۳]»[۴].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ هیچ کدام از نواب اربعه عهده دار نیابت نشده اند، مگر آن که از جانب حضرت صاحب الزمان(ع) تصریح به نام او و نصب نایب قبل از او شده باشد. شیعه نیز سخنان ایشان را نپذیرفته است، مگر آن که نشانه های معجزه آسا، به دست هر یک از آنان آشکار گشته باشد که از جانب حضرت صاحب الامر(ع) دلالت بر راستی سخنانشان و درستی نیابتشان شده باشد؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۶۲
- ↑ شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۴۸۸
- ↑ محمد صدر، تاریخ الغيهية الصغرى، ص ۵۱۰
- ↑ عابدی، احمد؛ مدعیان و منکران بابیت و مهدویت، ص ۳۹۶ - ۳۹۷.