مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
الگو:پرسش غیرنهایی {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت | موضوع فرعی = مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ | تصویر = 7626626268.jpg | اندازه تصویر = 200px | نمایه وابسته = | مدخل اصلی = مهدویت | موضوعات وابسته = | پاسخدهنده =خدامراد سلیمیان | پاسخدهندگان = مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|خدامراد سلیمیان
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «پرسمان مهدویت» در اینباره گفته است:
- «این نشانه، در منابع شیعه و اهل سنت با واژههایی چند، بیان شده است؛ از جمله:
- نداء: در لغت به معنای بلند کردن و آشکار ساختن صدا است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود[۱] این واژه در قرآن در موارد مختلفی به کار رفته است ﴿﴿ وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْقِلُونَ ﴾﴾[۲]. عموم روایات مربوط به ندای آسمانی، از این واژه بهره بردهاند.
- صیحه: در لغت به معنای فریاد و صدای بلند بوده و در قرآن نیز به کار رفته است. اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به کار رفته است؛ اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده است
- صوت: در لغت به معنای صدای سخن است. این واژه در آیاتی از قرآن به کار رفته است ﴿﴿ وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾﴾[۳] و اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانۀ ظهور حضرت مهدی(ع) همۀ مردم، آن را از آسمان میشنوند[۴].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ راغب، المفردات، ماده ندا.
- ↑ و چون به نماز بانگ برآورید آن را به ریشخند و بازی میگیرند؛ این از آن روست که آنان گروهی هستند که خرد نمیورزند؛ سوره مائده، آیه ۵
- ↑ و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانههای خویش از پا درافتادند؛ سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد،درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۱۸.