مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
| مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / نشانه‌های ظهور / نشانه‌های حتمی ظهور / ندای آسمانی |
| تعداد پاسخ | ۳ پاسخ |
مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«این نشانه، در منابع شیعه و اهل سنت با واژه‌هایی چند، بیان شده است؛ از جمله:
- نداء: در لغت به معنای بلند کردن و آشکار ساختن صدا است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود[۱] این واژه در قرآن در موارد مختلفی به کار رفته است ﴿ وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْقِلُونَ ﴾[۲]. عموم روایات مربوط به ندای آسمانی، از این واژه بهره برده‌اند.
- صیحه: در لغت به معنای فریاد و صدای بلند بوده و در قرآن نیز به کار رفته است. اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به کار رفته است؛ اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده است
- صوت: در لغت به معنای صدای سخن است. این واژه در آیاتی از قرآن به کار رفته است ﴿ وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾[۳] و اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانۀ ظهور حضرت مهدی (ع) همۀ مردم، آن را از آسمان می‌شنوند»[۴].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. آیت‌الله فاضل لنکرانی؛ |
|---|
|
آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی، در کتاب «گفتارهای مهدوی» در این‌باره گفته است:
«صیحه یا ندای آسمانی؛ صیحه از ریشه "صیح"، به معنای "صدای بلند و فریاد" است[۵]. اما صیحه یا ندا آسمانی که در روایات به عنوان یکی از علائم حتمی ظهور حضرت مهدی (ع) شمرده شده است، به معنای "ندای واضح و بلندی است که طی آن، مشروعیت و حقانیت قیام الهی امام زمان (ع) به اطلاع تمام مردم جهان از هر قوم و زبانی می‌رسد و نزد همه مردم قابل فهم است". زیرا امام صادق (ع) فرمودند: "...عَام یسْمَعُ کلُ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ"[۶] البته احادیث تصریح دارند که این نداء از جانب حضرت جبرئیل (ع) صادر میشود[۷]. و مطابق برخی از روایات این ندا در شب بیست و سوم ماه رمضان شنیده میشود[۸]»[۹].
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رمضانیان، در کتاب «شرایط و علائم حتمی ظهور» در این‌باره گفته است:
به نظر می‌رسد با توجه به لغت و روایات، ندا و صوت همان صیحه است و یا هم مترادف هستند اما درباره فزعة دو نظر است: |
پرسش‌های وابسته
- صیحه آسمانی که از نشانه‌های حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش)
- مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- ندا دهنده ندای آسمانی کیست؟ (پرسش)
- چه زمانی ندای آسمانی تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)
- نداهایی که درباره امام مهدی شنیده میشود چیست؟ (پرسش)
- محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی می‌باشند؟ (پرسش)
- مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)
- زبان صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)
- صیحه آسمانی چه جایگاهی دارد؟ (پرسش)
- راه تشخیص صیحه آسمانی و شیطانی چیست؟ (پرسش)
- برهان قاطع بودن صیحه آسمانی به چه معناست؟ (پرسش)
- آگاهی از زمان رویداد ندای آسمانی افزون بر آمادگی یاران امام مهدی سبب آمادگی دشمنان برای مقابله میشود این کار خلاف مصلحت الهی نیست؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ راغب، المفردات، ماده ندا.
- ↑ و چون به نماز بانگ برآورید آن را به ریشخند و بازی می‌گیرند؛ این از آن روست که آنان گروهی هستند که خرد نمی‌ورزند؛ سوره مائده، آیه ۵
- ↑ و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند؛ سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۱۸.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، ج۶، ص۳۰۷.
- ↑ «عمومی است و آن را هر قومی به زبان خود می‌شنود.» کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۵۰.
- ↑ اثبات الهداة، شیخ حر عاملی، ج٣، ص٧٣٥.
- ↑ الغیبة، شیخ نعمانی، ص۲۵۴؛ نیز عقدالدرر فی اخبار المنتظر، یوسف بن یحیی مقدسی شافعی سلمی، ص۱۰۵.
- ↑ فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ بحارالانوار ج۵۱، ص ۱۵۲.
- ↑ غیبۀ نعمانی، ص ۲۵۷.
- ↑ ترجمه منجد الطلاب.
- ↑ صدایی در ماه رمضان که به فزع می‌اندازد؛ غیبت نعمانی، ب ۱۴، ح ۱۷.
- ↑ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۳۳- ۳۴.