مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

مهدی یوسفیان
حجت الاسلام و المسلمین مهدی یوسفیان، در کتاب «رخدادهای ظهور» در این‌باره گفته است:
  • «بر اساس روایات متعددی که از ائمه بزرگوار(ع) صادر شده است، مکه و مسجد الحرام، مکان ظهور امام زمان (ع)خواهد بود؛ از این رو، پس از آنکه در ماه رجب و ماه رمضان، ندای آسمانی، نزدیک بودن زمان ظهور را اعلام کرد، نگاه همه دوستان و دشمنان به طرف مکه دوخته می‌شود. امام باقر(ع)در همین رابطه فرموده‌اند: "به درستی که قائم(ع) در میان گروهی به عددِ اهل بدر [۱]، از گردنه ذی طوی (کوهی کنار مکه) پائین می‌آید؛ تا آن که پشت خود را به حجر الاسود تکیه می‌دهد و پرچم پیروزی را به اهتزاز در می‌آورد[۲]. از ظاهر روایات، چنین استفاده می‌شود که حضرت مهدی(ع) در آستانه ظهور، در شهر مدینه به سر می‌برند و از آن جا به طرف مکه خواهند رفت. برای مثال، وجود مقدس امام صادق(ع)در پاسخ یعقوب سراج که از ایشان درباره زمان فرج پرسیده بود، فرموده‌اند: "صاحب این امر، در حالی که میراث پیامبر گرامی ‌اسلام(ص) را به همراه دارد، از مدینه به طرف مکه خارج می‌شود... تا به مکه فرود آید... و از خداوند، برای ظهور، اجازه بخواهد... پس در این هنگام، صاحب این امر ظهور خواهد کرد..."[۳]. لازم به ذکر است که در قطعی بودن مکه و مسجدالحرام به عنوان محل ظهور و حرکت انقلابی حضرت مهدی(ع) میان همه مسلمین، اعم از شیعه و اهل سنت، اتفاق نظر می‌باشد؛ زیرا روایات متعدد و متنوعی که در این مورد صادر شده، راه شک و شبهه را مسدود کرده است. برای مثال، در برخی روایات، سخن از بیعت مردم با حضرت، در کنار درِ کعبه به میان آمده و در برخی، از سخنان آن عزیز در کنار کعبه، یاد شده است »[۴].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سربازان اسلام در جنگ بدر به تعداد سیصد و سیزده نفر بودند.
  2. " أَنَ‏ الْقَائِمَ‏ يَهْبِطُ مِنْ‏ ثَنِيَّةِ ذِي‏ طُوًى‏ فِي‏ عِدَّةِ أَهْلِ‏ بَدْرٍ ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا حَتَّى‏ يُسْنِدَ ظَهْرَهُ‏ إِلَى‏ الْحَجَرِ الْأَسْوَدِ وَ يَهُزُّ الرَّايَةَ الْغَالِبَةَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ غیبت نعمانی، ب۲۰، ح۹؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۴۳، ح۷۷۱؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۴۱، ح۹۱.
  3. " خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ ... حَتَّى يَنْزِلَ مَكَّةَ ... وَ يَسْتَأْذِنَ اللَّهَ فِي ظُهُورِه‏... فَيَظْهَرُ عِنْدَ ذَلِكَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ کافی، ج۸، ص۲۴۴.
  4. یوسفیان، مهدی، رخدادهای ظهور، ص ۲۴ - ۲۶.