آیا یأجوج و مأجوج از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
| آیا یأجوج و مأجوج از نشانه‌های ظهور است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آثار انتظار |
| مدخل وابسته | ؟ |
آیا یأجوج و مأجوج از نشانه‌های ظهور است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در مقاله «انتظار و منتظران» در این‌باره گفته است:
- «در دو سوره قرآن مجید، از یأجوج و مأجوج سخن به میان آمده است؛ یکی در آیات ۹۲ تا ۹۸ سوره کهف و دیگر در آیه ۹۶ سوره انبیاء. آیات قرآن به روشنی گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیله وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند. در تورات، در کتاب حزقیل "فصل ۳۸ و ۳۹" و در کتاب رؤیای یوحنا "فصل ۲۰" از آن‌ها به گوگ و مأگوگ یاد شده است که معرّب آن یأجوج و مأجوج است. به گفته صاحب المیزان، از مجموع گفته‌های تورات استفاده می‌شود که مأجوج یا یأجوج و مأجوج، گروه یا گروه‌های بزرگی بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمال آسیا زندگی می‌کردند. آنان مردمی جنگجو و غارتگر بودند[۱].
- دلیلهای فراوانی از تاریخ در دست است که در منطقه شمال شرقی زمین، در نواحی مغولستان در زمانهای گذشته، گویی چشمه جوشانی از انسان وجود داشته است.
- مردم این منطقه به سرعت زادوولد می‌کردند و پس از کثرت و فزونی به سمت شرق، یا جنوب سرازیر میشدند و همچون سیل روانی این سرزمینها را زیر پوشش خود قرار میدادند، و به تدریج در آنجا ساکن میگشتند.
- به نظر میرسد یأجوج و مأجوج از همین قبایل وحشی بوده‌اند که مردم قفقاز، هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضا کردند از آنان جلوگیری کند. او نیز به کشیدن سدّ معروف ذو القرنین اقدام کرد[۲].
- امّا ارتباط اینها با مهدویت از روایاتی به دست میآید که آن‌ها را یکی از اشراط الساعه دانسته است[۳].
- البته برخی درباره حقیقت وجودی آن‌ها، خواستهاند با استفاده از روایات، در انسان بودن آن‌ها تردید کنند![۴].
- در روایاتی چند پراکنده شدن یأجوج و مأجوج بر روی زمین، در کنار خروج دجال و نزول حضرت عیسی(ع) ذکر شده است[۵]؛ بنابراین می‌توان این احتمال را مطرح کرد که این رخداد در عصر ظهور حضرت مهدی(ع) یا در آستانه قیامت، رخ خواهد داد[۶].
- ممکن است گفته شود: مقصود از یأجوج و مأجوج، افراد شرور با ویژگی خاص نیست؛ بلکه می‌تواند این حقیقت در هر گروهی باشد که در آخر الزمان مقابل حق می‌ایستند و اقدام به شرارت می‌کنند»[۷].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آقای تونه‌ای؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان، ج ۱۳، ص ۴۱۱.
- ↑ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱- ۵۵۲
- ↑ شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۳۱، ۴۴۶، ۴۴۹؛ همچنین ر.ک: سیوطی، الدرالمنثور، ج ۳، ص ۵۹، ج ۴، ص ۲۵
- ↑ ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۱۸۷
- ↑ پیامبر اکرم(ص):" لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى تَكُونَ عَشْرُ آيَاتٍ الدَّجَّالُ وَ الدُّخَانُ وَ طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا وَ دَابَّةُ الْأَرْضِ وَ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ ثَلَاثَةُ خُسُوفٍ خَسْفٌ بِالْمَشْرِقِ وَ خَسْفٌ بِالْمَغْرِبِ وَ خَسْفٌ بِجَزِيرَةِ الْعَرَبِ وَ نَارٌ تَخْرُجُ مِنْ قَعْرِ عَدَنٍ تَسُوقُ النَّاسَ إِلَى الْمَحْشَر "، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۳؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۶۶
- ↑ ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۹۹
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۹۱ -۴۹۲.
- ↑ منتخب الاثر، ص ۴۶۱؛ سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۵۳؛ کنز العمال، ج ۱۴، ص ۳۳۸.
- ↑ سوره کهف، ۹۴؛ سوره انبیاء، ۹۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۹۶.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۵۷۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۳.
- ↑ المیزان، علامه طباطبایی، ج ۱۳، ص ۴۱۱.
- ↑ تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱.
- ↑ ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۶۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۸۲.