خصوصیات جسمی امام مهدی هنگام ظهور چگونه است؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

خصوصیات جسمی امام مهدی هنگام ظهور چگونه است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

خصوصیات جسمی امام مهدی(ع) هنگام ظهور چگونه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

 
نجم‌الدین طبسی
آیت الله نجم‌الدین طبسی در کتاب «چشم اندازی به حکومت مهدی» در اين‌باره گفته است:
«سن و چهره: عمران پسر حصین می‌گوید: به رسول خدا(ص) گفتم: این مرد (مهدی) را برایم توصیف کن وشمّه‌ای از حالات او را بیان فرما. پیامبر(ص) فرمود: "او از فرزندان من است؛ اندامش چونان مردان بنی اسرائیل سخت وستبر است؛ به هنگام سختی وگرفتاری امّت من قیام می‌کند؛ رنگ چهره‌اش به عرب‌ها شباهت دارد؛ قیافه اش چون مرد چهل ساله می‌نماید؛ صورتش چون پاره ماه می‌درخشد؛ زمین را پر از عدل و داد می‌کند؛ آن گاه که آکنده از ظلم وستم شود. بیست سال زمام امور را در دست دارد و همه شهرهای کفر، چون قسطنطنیه، روم و... را می‌گشاید"[۱]. امام حسن مجتبی(ع) می‌فرماید: "... خداوند عمر حضرت مهدی(ع) را در روزگار غیبت طولانی می‌گرداند. پس از آن با قدرت بی‌پایانش او را از چهره جوانی کم تر از چهل سال ظاهر می‌کند"[۲]. امام صادق(ع) می‌فرماید: "زمانی که حضرت قائم(ع) ظهور می‌کند، مردم او را انکار می‌کنند و کسی بر او درنگ نمی‌کند؛ جز آنان که خداوند در عالم ذر[۳] [۴] از آنان پیمان گرفته است. آن حضرت در چهره جوانی کامل وموفّق - معتدل - ظاهر می‌شود"[۵] امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: "هنگامی‌ که مهدی(ع) قیام می‌کند، سن او بین سی تا چهل سال خواهد بود"[۶]. مروی می‌گوید: به امام رضا(ع) عرض کردم: نشانه و علامت قائم شما به هنگام قیام و ظهور چیست؟ امام فرمود: "نشانه‌اش این که سن حضرت زیاد است؛ ولی از نظر چهره جوان می‌نماید؛ به گونه‌ای که اگر کسی به او نظر کند، می‌پندارد او در سن چهل سالگی یا کم تر است. نشانه دیگرش این که گذشت روزگار او را پیر نمی‌کند تازمانی که اجلش فرارسد"[۷]. امام صادق(ع) می‌فرماید: "به طور حتم، ولی خدا صد و بیست سال همانند ابراهیم خلیل عمر خواهد کرد و به چهره و رخسار جوانی کامل و سی ساله ظاهر خواهد شد"[۸]. مرحوم علامه مجلسی می‌گوید: شاید مراد مدت حکومت وسلطنت حضرت باشد یا این که عمر حضرتش به همان مقدار بوده است؛ امّا خداوند آن را طولانی کرده است. مراد از کلمه موفّق، معتدل بودن اعضاست وکنایه از این که در سنین متوسط و یا آخر سنین جوانی است[۹] درباره سن حضرت به هنگام ظهور، اقوال دیگری نیز هست. ارطات می‌گوید: حضرت مهدی(ع) شصت ساله است[۱۰]. ابن حمّاد می‌گوید: حضرت مهدی(ع) هیجده ساله است[۱۱]
  • مشخصات بدنی: ابوبصیر می‌گوید: به امام صادق(ع) گفتم: از پدر شما شنیده‌ام که امام زمان(ع) سینه‌ای گشاده وکتف‌هایی باز وعریض دارد. حضرت فرمود: "ای ابا محمد! پدرم زره پیامبر(ص) را پوشید؛ ولی برایش بلند بود؛ به طوری که بر زمین می‌رسید. من نیز آن را پوشیدم؛ ولی بر قامتم بلند بود؛ ولی آن زره بر قامت حضرت قائم(ع) چنان مناسب واندازه است که بر بدن رسول خدا(ص) اندازه بود وقسمت پایین آن زره کوتاه است؛ به طوری که هر بیننده گمان می‌کند اطراف آن را گره زده‌اند"[۱۲] ریان پسر صلت می‌گوید: به امام رضا(ع) عرض کردم: آیا شما صاحب این امر هستید؟ فرمود: "من امام و صاحب امر هستم؛ ولی نه آن صاحب امری که زمین را از عدل وداد پرمی‌کند؛ آن گاه که از ستم وبیداد پر شده باشد. چگونه می‌توانم صاحب آن امر باشم، در حالی که ناتوانی جسمی‌ مرا می‌بینی؟ حضرت قائم کسی است که وقتی ظهور می‌کند، در سن پیران است؛ ولی به نظر جوان می‌آید. اندامی‌ قوی و تنومند دارد؛ به طوری که اگر دست را به سوی بزرگ ترین درخت دراز کند، آن را از ریشه بیرون می‌آورد واگر میان کوه‌ها فریاد برآورد، صخره‌ها می‌شکند واز جا کنده می‌شود. عصای موسی و انگشتر سلیمان همراه اوست"[۱۳]»[۱۴].

پاسخ‌های دیگر

  با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن طاووس، ملاحم، ص ۱۴۲
  2. کمال الدین، ج ۱، ص ۳۱۵؛ کفایة الاثر، ص ۲۲۴؛ اعلام الوری، ص ۴۰۱؛ الاحتجاج، ص ۲۸۹
  3. عالم ذر - عالم پیش از آفرینش انسان ها بر روی زمین است که خداوند در آن عالم، از انسان ها درباره پروردگاری خودش اقرار گرفت؛ (وإذا أخَذَ ربُّک مِنْ بَنی آدَمَ من ظُهُورهِمْ ذریتهُمْ وأشْهَدهُمْ عَلی أنفُسهِمْ ألسْتُ بربِّکم قالُوا بَلی شَهِدنا أنْ تَقُولوا یوْم القیمَة إنّا کنّا عَنْ هذا غافِلینَ؛ ای رسول ما به یاد آور هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت وآنان را بر خود گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلی ما به خدایی تو گواهی می دهیم
  4. برخی مفسران گفته اند: مراد ظهور ارواح فرزندان آدم است در عالم روح وگواهی آنان به توحید خدا وپروردگاری او در عالم ملک وملکوت تا آن که دیگر نگویند ما از این واقعه (قیامت یا یکتایی خدا. غافل بودیم؛ سوره اعراف؛ آیه ۱۷۲.
  5. نعمانی، غیبة، ص ۱۸۸؛ عقد الدرر، ص ۴۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۷؛ ینابیع المودّه، ص ۴۹۲
  6. احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۴
  7. کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۲؛ اعلام الوری، ص ۴۳۵؛ خرائج، ج ۳، ص ۱۱۷۰
  8. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۳
  9. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۳
  10. ملاحم، ابن طاووس، ص ۷۳؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۸۶
  11. ابن حمّاد، فتن، ص ۱۰۲
  12. بصائر الدرجات، ج ۴، ص ۱۸۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۴۰ و۵۲۰؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹
  13. کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸؛ اعلام الوری، ص ۴۰۷؛ کشف الغمّه، ج ۳، ص ۳۱۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲؛ وافی، ج ۲، ص ۱۱۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۷۸
  14. طبسی؛ نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۵۶ -۵۷.
  15. سنن ابی داوود، ج ۲، ص ۴۲۲
  16. سنن ابی داوود، ج ۲، ص ۴۲۲
  17. الفصول المهمه، ص ۳‌۱۷
  18. البیان، ص ۹۴
  19. البیان، ص ۹۶
  20. البیان، ص ۹۶
  21. البیان، ص ۹۶
  22. الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ‌۱۴۷
  23. الغیبه، نعمانی، ص ۲۸‌۱؛ ارشاد مفید، ص ۳۴۲
  24. البیان، ص ۹۴
  25. الفصول المهمه، ص ۳‌۱۷
  26. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۵۶.