مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت |
مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمد بنیهاشمی، در کتاب «برکات انتظار» در اینباره گفته است:
- «هر مؤمنی باید با امام زمان خود اتصال و ارتباط داشته باشد، یعنی از طرق مختلف خود را به ایشان پیوند بزند. این وظیفهای است که به صورت واجب عینی هر مکلفی نسبت به انجامش مؤظف میباشد و ریشه آن در قرآن کریم آمده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾[۱]. در آیه شریفه، مؤمنان به چند چیز مؤظف شدهاند. یکی از آنها "صبر" دوم "مصابره" و سوم "مرابطه" است. در احادیثی که ذیل آیه آمده است، درباره هر یک از این سه واجب، توضیح لازم بیان شده است.
- در یکی از این احادیث، از قول حضرت امام صادق (ع) چنین نقل شده است: "بر انجام واجبات پایداری بورزید. و بر مصیبتها با صبر غلبه کنید. و ملازم با امامان (ع) باشید"[۲]. با این توضیح، مرابطه در آیه شریفه در ارتباط با امامان (ع) معنی میشود. لغت مرابطه از "ربط" است که به معنای بستن چیزی و محکم کردن آن میباشد و "رابط" به معنای "واظب علی الامر و لازمه" به کار رفته است[۳].
- به این ترتیب الگو:متنن حدیث یعنی ملازم با امامان (ع)ه باشید. ملازمت به این است که انسان از ایشان جدا نشود و خود را در همه امور با آنها مربوط و ملتزم سازد. این التزام از قلب نشأت میگیرد و به همه اعمال انسان سرایت میکند. در هر موردی مؤمن باید خودش را با امامش ملازم کند و در حقیقت خود را به او ببندد. در حدیث دیگری راوی از امام صادق (ع) درباره هر یک از این سه سفارش در آیه شریفه سؤال میکند، حضرت چنین میفرمایند: "بر آزاری که به خاطر ما میشوید، صبر پیشه کنید. گفتم: "و در صبر غلبه کنید" یعنی چه؟ فرمود: به همراه ولیتان (امامتان) بر دشمنانتان (در صبر غلبه کنید). گفتم: "و مرابطه کنید" یعنی چه؟ فرمود: اقامت کردن همراه با امامتان"[۴]. اقامت کردن همراه با امام (ع) همان معنای ملازمت و همراهی با ایشان و پایداری کردن و ایستادگی در جوار ایشان را میرساند. به تعبیر صاحب کتاب شریف مکیال المکارم: مرابطه مؤمن با امام زمانش به این است که خود را به ریسمان ولایت ایشان ببندد (بربط نفسه بحبل ولایته) و به پیروی از ایشان و یاری حضرتش ملتزم باشد. و این نوع از مرابطه[۵] بر تک تک افراد واجب عینی است و نیابت در آن پذیرفته نمیباشد.
و این رکنی از ارکان ایمان است که خداوند هیچ عملی را بدون آن نمیپذیرد[۶].
- مرابطه با امام عصر (ع) به این است که انسان خود را ملتزم سازد که در هیچ امری از ایشان فاصله نگیرد و در همه امور زندگی هم قلباً با حضرتش اتصال و ارتباط داشته باشد و هم در عمل مقید باشد که از آن حضرت تبعیت نماید و به یاری ایشان در هر زمینهای اقدام کند. طبیعی است که در این صورت جزء اعوان و انصار ایشان در زمان غیبت قرار میگیرد. این خود از بزرگترین فرجهایی است که به برکت انتظار فرج امام (ع) نصیب او میگردد.
- راههایی که برای نصرت امام زمان (ع) در همین زمان وجود دارد، متعدد و فراوان میباشد که در جای خود به بحث تفصیلی در این باره پرداختهایم[۷]. هم چنین علاقهمندان میتوانند به کتاب ارزشمند "شیوههای یاری قائم آل محمد (ص)" اثر مرحوم آیت الله میرزا محمد باقر فقیه ایمانی رجوع کنند که در آن دوازده کیفیت برای یاری آن امام عزیز بیان شده است. کیفیت هشتم آن چنین است: کیفیت هشتم، آرزو و تمنای یاری ایشان است در حالی که با عزم و اراده حقیقی و اشتیاق قلبی و صدق و یقین باشد [۸]»[۹].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ "ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید" سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.
- ↑ الگو:متنن حدیث؛ اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب اداء الفرائض، ح ۳.
- ↑ المعجم الوسیط، ص ۳۲۳.
- ↑ «"اصْبِرُوا عَلَى الْأَذَى فِينَا قُلْتُ وَ صابِرُوا قَالَ عَدُوَّكُمْ مَعَ وَلِيِّكُمْ قُلْتُ وَ رابِطُوا قَالَ الْمُقَامَ مَعَ إِمَامِكُمْ "»؛ بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۲۱۷، ح ۱۱.
- ↑ در کتاب مکیال المکارم ج ۲، ص ۴۲۴ و ۴۲۶ دو معنای دیگربرای «مرابطه» از احادیث استفاده شده است که آنها از جمله مستحبات هستند.
- ↑ مکیال المکارم، ج ۲، ص ۴۲۵.
- ↑ به حلقه ششم از این سلسله درسها مراجعه کنید.
- ↑ شیوههای یاری قائم آل محمد؛ ص: 89.
- ↑ بنیهاشمی، سید محمد، برکات انتظار، ص 106-109.