تکبر در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تکبر است. "تکبر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تکبر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

روایات مربوطه

  1. یکی از یاران امام صادق(ع) می‌گوید: از آن حضرت درباره پائین‌ترین مرحله خروج از دین سؤال کردم؛ آن حضرت فرمودند: "پائین‌ترین مرحله آن، کِبر است"[۱]؛
  2. امام باقر(ع) فرمودند: "عزَّت و تکبُّر، دو لباس الهی هستند، از این رو هرکس به یکی از آنها دست دراز کند، خداوند او را با روی صورت به جهنّم می‌اندازد" [۲]؛
  3. امام باقر(ع) فرمودند: "تکبُّر لباس خداوند است، و متکبّر درباره لباس خداوند با او به نزاع برخاسته است" [۳]؛
  4. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) هر دو فرمودند: "کسی که در قلبش به اندازه ذرّه‌ای از تکبُّر باشد، به بهشت داخل نخواهد شد" [۴]؛
  5. امام صادق(ع) فرمودند: "در قیامت، متکبّران به‌صورت ذرّه‌هائی ظاهر می‌شوند که مردمان آنان را لگدکوب می‌نمایند؛ تا خداوند از حساب همه فراغت یابد" [۵][۶].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. « عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ فَقَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  2. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع)‌ الْعِزُّ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْكِبْرُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي جَهَنَّمَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  3. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: الْكِبْرُ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْمُتَكَبِّرُ يُنَازِعُ اللَّهَ رِدَاءَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  4. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالا لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۰.
  5. « عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ‌ إِنَّ الْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنَ الْحِسَابِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۱.
  6. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۱۷۷-۱۷۸.