انتظار منفی
انتظار منفی برداشتی سطحی و عافیت طلبانه از مهدویت است[۱] و به معنای دست روی دست گذاشتن و منتظر ظهور مصلح ماندن است؛ اسارتآفرین، ظلمپذیر، فلجکننده، بیتحرک، سلطهبخش، مخرب و مروج بیبند و باری و نوعی "اباحیگری" است[۲] که با موازین و آموزههای دین اسلام و روح انتظار انقلاب مهدی (ع) سازگاری ندارد و نتیجۀ آن تعطیلی حدود الهی است[۳].
مقدمه
- انتظار منفی و ویرانگر، برداشت سطحی و عافیت طلبانه از مهدویت[۴] و به معنای دست روی دست گذاشتن و منتظر ظهور مصلح ماندن است. در این تلقی هر اصلاحی محکوم به شکست است و گناه و فساد و ظلم و تبعیض و حق کشی، راه را برای ظهور منجی بشریت باز میکند[۵]. در انتظار منفی ظهور امام عصر (ع) تنها به ارادۀ الهی وابسته بوده و ماهیتی انفجاری دارد[۶] و اقدامات انقلابی در برابر حاکمان جور، در تحقق وعدۀ ظهور آن حضرت بیتأثیر است و اصلاح امور، واگذار به آمدن حضرت مهدی (ع) است[۷]. این دیدگاه، نه تنها اقدام برای برپایی حکومت در عصر غیبت را برنمیتابد، بلکه آن را مانع رخداد ظهور و محکوم به بطلان میپندارد[۸] و معتقد است هرگاه صلاح به نقطۀ صفر برسد حق و حقیقت طرفداری نداشته و باطل یکهتاز میدان و حاکم شود[۹]؛ دست غیب برای اصلاح ظاهر میشود و جامعه را اصلاح میکند[۱۰]. این سلب مسئولیت نسبت به همۀ شرارتها و بدیهای موجود در جامعه، همان برداشتی است که در طول سالیان متمادی در ذهن مردم مسلمان وارد کرده اند[۱۱].
آثار و نتایج انتظار منفی
انتظار منفی، عاملی است برای توجیه ستمها و فسادها و حقکُشیها، بیعدالتیها و مسئولیتگریزی ها[۱۲]. این انتظار، ویرانگر، اسارتآفرین، ظلمپذیر، فلجکننده، بیتحرک، سلطهبخش، بیهدف، مروج بیبند و باری و نوعی "اباحیگری" است[۱۳] چون در این نگرش، انسانهای منتظر، جز انتظار صلح و عدالت، وظیفۀ دیگری ندارند و بهترین مساعدت در فراهم شدن شرایط ظهور، ترویج و اشاعۀ فساد است! این تفسیر از انتظار با موازین و آموزههای دین اسلام و روح انتظار انقلاب مهدی (ع) سازگاری ندارد و نتیجۀ آن تعطیلی حدود الهی است[۱۴] در حالی که اگر انسان به ضمیر خود نگاهی بیندازد بر تحرک و تلاش خود در تحقق و تأسیس دولت صالح و عادل مهدوی حکم خواهد کرد. اگر قرار بر آن بود که جامعۀ انسانی بی هیچ کار و تلاشی و زحمتی دارای دولتی صالح و عادل میشد، چرا این مسأله از ابتدای خلقت رخ نداد تا انسان به ناچار این همه درد و رنج را بر دوش نکشد[۱۵].
پرسشهای وابسته
منابع
- جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان
- هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران
- حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم
- مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ
- طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی
- کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران
- لکزایی، شریف، آزادی انتظار و آموزه مهدویت
پانویس
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص۳۵۷، ۳۶۶؛ طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک. هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۰.
- ↑ ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۶۱- ۶۷؛ کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۸؛ طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی،ص؟؟؟.
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص۳۵۷، ۳۶۶؛ طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک. لکزایی، شریف، آزادی انتظار و آموزه مهدویت، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص ۶۳ ـ ۶۲؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۰.
- ↑ ر.ک. حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۵۷:بیانات در خطبههای نماز جمعه، ۱۲/۱/۱۳۶۷.
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص۳۵۷، ۳۶۶.
- ↑ ر.ک. طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی،ص؟؟؟؛ مولف؟؟؟، موعود نامه، ص ۱۳۱.
- ↑ ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۶۱- ۶۷؛ کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۸.
- ↑ ر.ک. حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۵۷:بیانات در خطبههای نماز جمعه، ۱۲/۱/۱۳۶۷.
- ↑ ر.ک. لکزایی، شریف، آزادی انتظار و آموزه مهدویت،ص؟؟؟
- ↑ ر.ک. هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۰.
- ↑ ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۶۱- ۶۷؛ کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۸؛ طهماسبی بلداجی، اصغر و مرادی، فاطمه، قرآن و سبک زندگی مهدوی،ص؟؟؟.
- ↑ ر.ک. لکزایی، شریف، آزادی انتظار و آموزه مهدویت، ص؟؟؟.