تقوا در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تقوا است. "تقوا" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تقوا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

پیشوای پرهیزگاران

  1. پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: من، خداپَرواترین شما و آگاه‌ترینتان به قوانین خداوندم[۱].
  2. پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: هان! به خدا سوگند، من خداپرواترین و خداترس‌ترینِ شما هستم[۲].
  3. پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: پرهیزگارترین و خداشناس‌ترین شما، من هستم[۳].
  4. پیامبر خدا(ص): دانسته‌اید که من خداپرواترینِ شما هستم[۴].
  5. امام علی(ع) در توصیف پیامبر(ص) می‌فرماید: او پیشوای کسی است که پرهیزگار باشد و بینایی کسی که هدایت جوید[۵][۶].

دعای پیامبر(ص) برای درخواست پرهیزگاری

  1. به نقل از سعید بن ابی هلال پیامبر خدا(ص) هر گاه آیه: ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا[۷] را می‌خواند، درنگ می‌کرد و سپس می‌گفت: خدایا! نفس مرا پرهیزگاری عطا فرما، که تو سرپرست و مولای آنی، و آن را پاکیزه فرما، که برای تزکیه و پاکیزه کردن آن، تو بهترینی[۸].
  2. پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: بار خدایا! همه ما را در مسیر هدایت بدار و پرهیزگاری را ره‌توشه ما، و بهشت را پایانِ کار ما قرار ده[۹].
  3. به نقل از اَنَس، پیامبر خدا(ص) هیچ‌گاه آهنگ سفر نکرد، مگر این که چون از جایش بلند می‌شد، می‌گفت: بار خدایا! ره توشه‌ام را پرهیزگاری قرار ده[۱۰].
  4. پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: خدایا! مرا با علم، بی‌نیاز کن و با بردباری، زینت ده و با پرهیزگاری، بزرگم بدار[۱۱][۱۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «رَسُولُ اللَّهِ(ص):أَنا‏ أَتْقَاكُمْ لِلَّه‏، وَأَعْلَمَكُم‏ بِحُدُودِ اللَّه‏»؛ مسند ابن حنبل، ج۹، ص۱۷۲، ح۲۳۷۴۳؛ المصنّف لعبد الرزّاق، ج۴، ص۱۸۴، ح۸۴۱۲؛ مسند أبی یعلی، ج۴، ص۲۶۸، ح۴۴۱۰، و فیه "والله، إنی لأرجو أن أکون" بدل "أنا"، المحلّی، ج۶، ص۲۰۷؛ سبل الهدی و الرشاد، ج۱، ص۴۲۹؛ کنزالعمال، ج۱۱، ص۴۱۹، ح۳۱۹۶۴.
  2. «رَسُولُ اللَّهِ(ص): أَمَا وَاللَّه‏، انی لاتقاکم لله، و أخشاکم له»؛ صحیح مسلم، ج۲، ص۷۷۹، ح۷۴؛ صحیح ابن حبّان، ج۸، ص۳۱۰، ح۳۵۳۸؛ السنن الکبری، ج۴، ص۳۹۵، ح۸۱۰۵؛ تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۴۷۶، ح۳۵۰۲؛ فتح الباری، ج۴، ص۱۵۱، کلها عن عمر بن أبی سلمة؛ کنز العمّال، ج۳، ص۳۰، ح۵۳۱۰.
  3. «رَسُولُ اللَّهِ(ص): إنّ أتقاکم و أعلمکم بالله أنا»؛ صحیح البخاری، ج۱، ص۱۶، ح۲۰؛ التمهید لابن عبد البرّ، ج۵، ص۱۲۰ بزیادة "للهِ" بعد "أتقاکم" و کلاهما عن عائشه، کنز العمّال، ج۱۱، ص۴۲۵، ح۳۱۹۹۱.
  4. «رَسُولُ اللَّهِ(ص): قَدْ عَلِمْتُمْ أَنِّي أَتْقَاكُمْ لِلَّهِ»؛ صحیح البخاری، ج۶، ص۲۶۸۱، ح۶۹۳۳، صحیح مسلم، ج۲، ص۸۸۳، ح۱۴۱؛ السنن الکبری، ج۵، ص۲۷، ح۸۸۶۴؛ المعجم الکبیر، ج۷، ص۱۲۱، ح۶۵۶۷ کلّها عن جابر؛ بحار الأنوار، ج۳۰، ص۶۲۶.
  5. «الْإِمَامُ عَلِيٌّ(ع) في صِفَةِ النَّبِيِّ(ص): فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى، وَ بَصِيرَةُ مَنِ اهْتَدَى»؛ نهج البلاغة، الخطبه ۹۴؛ المناقب لابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۵۸ و فیه “بصر” بدل “بصیره”؛ بحارالأنوار، ج۱۸، ص۲۲۰، ح۵۳.
  6. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، سیره پیامبر خاتم، ج۱، ص ۲۸۲-۲۸۳.
  7. بی‌گمان آنکه جان را پاکیزه داشت رستگار شد؛ سوره شمس، آیه: ۹.
  8. «َ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي هِلَالٍ : كَانَ رَسُولُ اللَّه‏(ص) إذا قَرَأَ هذه الاية ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وقف ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا وَ أَنْتَ وَلِيُّهَا وَ مَوْلَاهَا وَ أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا»؛ مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵؛ بحار الأنوار، ج۱، ص۱۸۷، ح۱۱؛ المعجم الکبیر، ج۱۱، ص۸۷؛ ح۱۱۱۹۱؛ تفسیر ابن کثیر، ج۸، ص۴۳۶؛ تفسیر الفخر الرازی، ج۳۱، ص۱۹۴؛ مسند الشهاب، ج۲، ص۳۳۸، ح۱۴۸۱ عن أبی هریره و کلّها نحوه، کنز العمّال، ج۲، ص۶۹۶، ح۵۱۱۳ و راجع، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۰۸۸ ح۷۳.
  9. «رَسُولُ اللَّهِ(ص): اللَّهُمَّ اجْمَعْ أَمْرَنَا عَلَى الْهُدَى وَ اجْعَلِ التَّقْوَى زَادَنَا وَ الْجَنَّةَ مَآبَنَا»؛ الأمالی للصدوق، ص۴۲۱، ح۵۵۹، روضه الواعظین، ص۴۹۵؛ بحارالأنوار، ج۷۰، ص۳۷۸، ح۲۳.
  10. «عَنْ أَنَسِ: لَمْ يُرِدْ رَسُولُ اللَّهِ(ص): سَفَراً إِلَّا قَالَ حِينَ يَنْهَضُ مِنْ مَجْلِسِهِ: ... اللَّهُمَ زَوِّدْنِي التَّقْوَى»؛ السنن الکبری، ج۵، ص۴۱۱، ح۱۰۳۰۶؛ الدعاء للطبرانی، ص۲۵۵، ح۸۰۵؛ مسند الشهاب، ج۲، ص۳۴۵، ح۱۴۹۷؛ الأذکار المنتخبة، ص۱۹۵، کنز العمّال، ج۶، ص۷۳۸، ح۱۷۶۳۶؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۲۵۶، ح۱۸۳۲؛ بحارالأنوار، ج۷۶، ص۲۵۰، ح۴۶.
  11. «رَسُولُ اللَّهِ(ص): اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بِالْعِلْمِ وَ زَيِّنِّي بِالْحِلْمِ وَ كَرِّمْنِي بِالتَّقْوَى»؛ الحلم لابن أبی الدنیا، ص۱۹، ح۳، عن سفیان بن عیینة؛ الأمالی الخمیسیة: ج۱، ص۴۸، عن الإمام علی(ع)؛ کنز العمّال، ج۲، ص۱۸۵، ح۳۶۶۲ نقلاً عن ابن النجّار عن ابن عمر و راجع؛ تهذیب الأحکام، ج۳، ص۷۳، ح۲۳۲.
  12. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، سیره پیامبر خاتم، ج۱، ص ۲۸۴-۲۸۵.