تحمیل در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تحمیل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تحمیل: بار کردن[۱]، اصل آن "حمل" به معنای بار سنگین برگُرده. بار سنگین می‌تواند ظاهری (مادی) یا باطنی (معنوی) باشد و به اقتضای موضوعات و موارد، معانی خاص دارد[۲]. تحمیلِ أصر به معنای تکلیف برعهده گذاشتن[۳] و مکلّف کردن.
- ﴿رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ﴾[۴].
- تکلیف و وظیفه (مسئولیت) در فرهنگ سیاسی به آنچه اجرای آن برعهده کسی باشد[۵] اطلاق می‌شود؛ خواه وظیفه و تکلیف الهی باشد یا غیر الهی[۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۸.
- ↑ «پروردگارا! بر دوش ما بار گران مگذار» سوره بقره، آیه ۲۸۶.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۲۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۷.