رجم در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
رَمی با سنگ، سنگ زدن[۱] که به استعاره در مورد فحش، بدگویی، لعنت[۲] و تهدید به قتل نیز به کار رفته است.
﴿لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا﴾[۳].
﴿يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ﴾[۴].
﴿ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ﴾[۵].[۶].
﴿رَجْمًا بِالْغَيْبِ﴾ اصطلاحی است که بر مفهوم "از روی حدس و گمان" یا به اصطلاح فارسی "تیر در تاریکی انداختن"[۷] اطلاق می‌شود:﴿يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ﴾[۸].
﴿رَجِيمٌ﴾ از اوصاف شیطان در قرآن کریم است که به معنای مطرود و رانده شده می‌باشد: ﴿قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ﴾[۹].
یکی از روش‌های قرآنی در برخورد با مخالفان یا ناهنجاری‌های اجتماعی "رجم" است، به معنای تهدید به قتل یا ناسزاگویی[۱۰] و تهمت و طرد کردن از جامعه. همچنین "رجم" در اصطلاح فقهی بر مجازات زنان زناکار اطلاق شده است.[۱۱]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۹۳.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۶۷.
- ↑ « اگر دست نکشی تو را با سنگ خواهم راند و از من چند گاهی دور شو» سوره مریم، آیه ۴۶.
- ↑ « می‌گویند پنج تن بودند ششمین آنان سگشان بود در حالی که تیری در تاریکی می‌افکنند» سوره کهف، آیه ۲۲.
- ↑ «گفتند: ای نوح! اگر (از این سخنان) دست برنداری سنگسار خواهی شد» سوره شعراء، آیه ۱۱۶.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۴۵.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۶.
- ↑ « می‌گویند پنج تن بودند ششمین آنان سگشان بود در حالی که تیری در تاریکی می‌افکنند» سوره کهف، آیه ۲۲.
- ↑ «فرمود: پس از آن (بهشت) بیرون رو که تو رانده‌ای » سوره حجر، آیه ۳۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۶، ص۱۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۱-۳۰۲.