رجم در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

رَمی با سنگ، سنگ‌ زدن[۱] که به استعاره در مورد فحش، بدگویی، لعنت[۲] و تهدید به قتل نیز به کار رفته است.

لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا[۳].

يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ[۴].

لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ[۵].[۶].

رَجْمًا بِالْغَيْبِ اصطلاحی است که بر مفهوم "از روی حدس و گمان" یا به اصطلاح فارسی "تیر در تاریکی انداختن"[۷] اطلاق می‌شود:يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ[۸].

رَجِيمٌ از اوصاف شیطان در قرآن کریم است که به معنای مطرود و رانده ‌شده می‌باشد: قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ[۹].

یکی از روش‌های قرآنی در برخورد با مخالفان یا ناهنجاری‌های اجتماعی "رجم" است، به معنای تهدید به قتل یا ناسزاگویی[۱۰] و تهمت و طرد کردن از جامعه.

همچنین "رجم" در اصطلاح فقهی بر مجازات زنان زناکار اطلاق شده است[۱۱].

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۹۳.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۶۷.
  3. «اگر دست نکشی تو را با سنگ خواهم راند و از من چند گاهی دور شو» سوره مریم، آیه ۴۶.
  4. «می‌گویند پنج تن بودند ششمین آنان سگشان بود در حالی که تیری در تاریکی می‌افکنند» سوره کهف، آیه ۲۲.
  5. «گفتند: ای نوح! اگر (از این سخنان) دست برنداری سنگسار خواهی شد» سوره شعراء، آیه ۱۱۶.
  6. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۴۵.
  7. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۶.
  8. «می‌گویند پنج تن بودند ششمین آنان سگشان بود در حالی که تیری در تاریکی می‌افکنند» سوره کهف، آیه ۲۲.
  9. «فرمود: پس از آن (بهشت) بیرون رو که تو رانده‌ای» سوره حجر، آیه ۳۴.
  10. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج‌۱۶، ص‌۱۷.
  11. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۳۰۱-۳۰۲.