سیره اهل بیت در تبیین ضرورت رهبری چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

سیره اهل بیت در تبیین ضرورت رهبری چیست؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ سیره سیاسی معصومان
مدخل اصلیتبیین ضرورت رهبری

سیره اهل بیت در تبیین ضرورت رهبری چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث سیره سیاسی معصومان است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی سیره سیاسی معصومان مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد ملک‌زاده
حجت الاسلام و المسلمین محمد ملک‌زاده در کتاب «سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور» در این‌باره گفته‌ است:
«درباره تبیین ضرورت رهبری و آگاهی‌بخشی به امت از سوی ائمه اطهار(ع) در مورد رهبران مشروع، در مباحث پیشین نکاتی را یادآور شدیم. پیشوایان معصوم(ع) در راستای تربیت امت مبارز و ترسیم خطوط سیاسی مشخص برای ایشان، ابتدا باید بر اصل تبیین ضرورت رهبری و مشروعیت و صفات آن تأکید می‌کردند. آنان پس از ضروری دانستن اصل رهبری برای جامعه انسانی و تأکید بر این نکته که مردم ناگزیرند رهبر و زمامداری برای خود برگزینند[۱]، به تبیین اندیشه اسلامی درباره رهبران و زمامداران جامعه اسلامی می‌پرداختند. آنان به مردم تفهیم می‌کردند که چون انسان‌ها از رهبران خویش متأثر هستند، پس باید در انتخاب رهبر و حمایت از رهبران صالح همت گماشت[۲] و از این رهبران جائر و ناشایست پرهیز کرد. و به این ترتیب آن بزرگواران با کشیدن خط بطلان بر هیئت‌های حاکمه در عصر خود، خطابودن راه آنان را مورد تأکید قرار می‌دادند و همواره متذکر می‌شدند که باید در جامعه امامتی راستین وجود و حضور داشته باشد و این‌چنین امت اسلامی را در راستای تحقق اهداف عالیه اسلام تربیت می‌کردند»[۳]

پاسخ‌های دیگر

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع سیره سیاسی معصومان

پانویس

  1. امام علی(ع) در نهج‌البلاغه فرموده‌اند: «لَا بُدَّ لِلنَّاسِ‏ مِنْ‏ أَمِيرٍ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ»؛ مردم ناگزیرند که رهبر و زمامداری برای خود داشته و آن را برگزینند خواه نیکوکار یا فاجر. امام(ع) با این جمله اصل زمامداری و ضرورت وجود رهبر در جامعه را متذکر شده‌اند، زیرا به هر حال، وجود رهبر فاجر از بی‌رهبری بهتر است.
  2. در روایاتی از امام باقر(ع) ایشان تأکید فرموده‌اند: اگر در جامعه امر رهبری درست باشد، مردم به سوی سعادت سوق می‌یابند و اگر رهبر آلوده باشد، به سوی گناه و انحطاط سوق پیدا خواهند کرد؛ زیرا به اعتقاد ایشان، نوع حکومت و شخصیت و عملکرد مردم از رهبران‌شان متأثر است. از این‌رو می‌فرمودند: در جامعه‌ای که حکومت در دست جاهلان، ظالمان و یا عناصر ناشایست باشد، هر گونه تلاش اصلاح‌گرانه بی‌نتیجه و بدون ثمر خواهد بود و به همین دلیل، در اسلام و مکتب تشیع اصل امامت به عنوان اصلی مهم تلقی شده و مبنای هر ارزش و اصل به خیر شمرده می‌شود و سعادت جامعه نیز در سایه رهبری حکومت حق متصور است. و باز آن حضرت در روایتی فرموده‌اند: اسلام بر پنج اصل استوار است: صلاة، زکوة، حج، صوم و ولایت. زراره از امام باقر(ع) پرسید: از این پنج اصل کدام بهتر است؟ امام فرمود: ولایت؛ زیرا ولایت کلید بروز و حضور آنها و والی دلیل و راهنمای آن است (ر.ک: محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۵۸ و ج۲۷، ص۱۹۳).
  3. ملک‌زاده، محمد، سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور، ص ۹۶.