غیب در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غیب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

غیب در قرآن

در آیات قرآنشاهد گوناگونی گستره و مصادیق غیب در استعمال‌های مختلف آن هستیم، مثلا هرگاه متعلَّق غیب ترس از خدا باشد مقصود از آن "حال خلوت و تفرد" است، یعنی مکانی که در مرأی و مسمع دیگران یا عموم نباشد و آنگاه که متعلَّقش ایمان باشد مراد از آن، "امور غیر محسوس به حواس ظاهری فعلی مردم است که ایمان به آن لازم بوده و تنها به‌واسطه حجج الهی برای مردم معلوم می‌‌گردند مانند بعث، حساب، جنت، نار، توحید اللَّه و حجّت غائب‏[۱].

منابع

  1. جزائری، سید محمود، کارکردهای علم غیب امامان معصوم در شئون ایشان

پانویس