نذر

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نَذر: آن است که کسی انجام کار نیکی را بر عهده بگیرد و بر خود واجب کند و در انجام آن با خداوند عهد ببندد. نذر را حتماً، باید با عبارت خاص بیان کرد (به توضیح المسائل رجوع شود) و نذرکننده باید عاقل و بالغ و دارای اختیار باشد. مثلاً نذر کند که روز جمعه روزه بگیرد، یا یک گوسفند قربانی کند، یا به سفر زیارتی برود، با اطعام کند. آش نذری، روزه نذری، حلوای نذری و... از واژه‌های این موضوع است.
اغلب اوقات، نذر مشروط به برآمدن حاجت است، مثل اینکه نذر کند اگر در امتحان قبول شود هزار بار صلوات بفرستد. انجام آنچه در نذر بر عهده گرفته واجب است و اگر تخلف کند گناه کرده است. نذر انجام کار حرام یا مکروه صحیح نیست^[۱].