عمرو بن جناده انصاری
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
عمرو بن جناده انصاری از شهدای نوجوان کربلا، که پدرش نیز در رکاب سید الشهدا(ع) شهید شد.
این جوان چون خواست به میدان رود، امام فرمود: پدر این جوان کشته شد؛ شاید مادرش راضی نباشد که به میدان رود.
گفت: مادرم دستور داده که به میدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است[۱].
او که ۹ ساله یا ۱۱ ساله بود، به میدان رفت و رجز خواند و جنگید تا کشته شد. سر او را به طرف سپاه امام حسین(ع) افکندند. مادرش (بحریه بنت مسعود خزرجی) آن سر را برداشت و گفت: چه نیکو جهاد کردی، پسرم!ای شادی قلبم، ای نور چشمم! سپس سر را پرتاب کرد و با آن کسی را کشت، سپس چوبۀ خیمه را برداشت و حمله کرد که به وسیلۀ آن بجنگد. امام حسین(ع) مانع شد و او را به خیمۀ زنان برگرداند. نام عمرو بن جناده در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است[۲]. در برخی منابع، «عمر بن جناده» ذکر شده است[۳].
جستارهای وابسته
- بحریه بنت مسعود خزرجی (مادر)
منابع
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص۸۶.
- ↑ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۳۲۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۴.