آمنه بنت وهب
مقدمه
آمنه دختر وهب، مادر گرامی حضرت محمد(ص). وی یکی از زنان بزرگ و باشرافت است که افتخار مادری پیامبر اسلام(ص) را دارد. هنگامی که به حضرت پیامبر(ص) حامله بود، شوهرش عبدالله در سفر تجارتی شام درگذشت. آن حضرت با مادرش آمنه بود تا اینکه حضرت را به حلیمه سعدیه سپردند. بعد از چند سال حلیمه سعدیه، رسول خدا(ص) را نزد مادرش آورد و به او سپرد. از آن به بعد، محمد(ص) در کنار مادر و جد خویش عبدالمطلب زندگی می‌کرد تا اینکه ۶ سال از عمر شریفش گذشت. در آن هنگام، مادرش آمنه، او را به همراهی «امّ ایمن» برای دیدار دایی‌های پدری که آن حضرت در مدینه از قبیله «بنی‌النجار» داشت، با خود برداشت و به مدینه آورد. آمنه پس از یک ماه اقامت در مدینه، در مراجعت به مکه، در منزلی به نام «ابواء» بیمار شد و همانجا از دنیا رفت. رسول خدا(ص) در اواخر عمر که به مکه می‌رفت، سر قبر مادرش رفت و بر او گریست[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۶۸؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۴؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۱۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۵؛ موسوی بردکشکی، سید جواد، تولد و کودکی پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۲۴۸.