عامر بن مسلم عبدی در تراجم و رجال
مقدمه
عامر فرزند مسلم عبدی از خاندان عبد قیس و از شیعیان اهل بصره بود و سالم غلام او بود[۱].
مسلم پدر عامر از پیروان راستین امیرمؤمنان(ع) بود و در رکاب حضرت در صفین جنگید و در همان نبرد به فیض شهادت نایل آمد[۲].
عامر همچون پدرش، راه امامت و ولایت اهل بیت پیامبر(ص) را پیمود و در زمره چهره‌های درخشان تشیّع و یاران امیرالمؤمنین علی(ع) و اهل بیت پیامبر خدا(ص) در بصره قرار گرفت. هنگامی که با خبر شد امام حسین(ع) از مکه عازم کوفه است به همراه غلامش سالم و یزید بن ثبیط، به طرف مکّه حرکت کرد و در منزلگاه ابطح به امام حسین(ع) پیوست. وی به همراه آن امام(ع) به کربلا آمد و در روز عاشورا او به همراه غلامش سالم در جنگ تن به تن به شهادت رسید [۳]. برخی گفته‌اند: وی در حمله نخست به فیض شهادت نایل گشت[۴].
در فضیلت او و غلامش همین بس که در زیارت ناحیه مفتخر به درود و سلام گردیده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷؛ ابصار العین، ص۱۶۶.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷؛ ابصار العین، ص۱۶۶؛ در أعیان الشیعة، ج۱، ص۶۱۱، تنها به ذکر نام او در زمره شهدا اکتفا کرده است.
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
- ↑ «السَّلَامُ عَلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ... السَّلَامُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ»، زیارت ناحیه مقدسه (بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲).
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۰۲-۸۰۳.