ابریشم در فقه اسلامی
مقدمه
پوشیدن: پوشیدن لباس ابریشمی خالص یا لباسی که آستر آن ابریشم خالص باشد برای مرد، حرام و نماز با آن باطل است. [۱] در جواز پوشیدن آن برای خنثای مشکل اختلاف است. [۲]
پوشیدن لباس ابریشم هنگام ضرورت [۳] و نیز لباسی که ابریشمی بودن آن مشکوک است برای مرد، جایز و نماز با آن صحیح است. [۴] همچنین پوشیدن آن در حال جنگ جایز است، لکن در صحّت نماز با آن در صورت امکانِ کندنِ آن در حال نماز، اختلاف است. [۵] نیز در جواز پوشیدن چیزهای ابریشمی که نماز با آنها به تنهایی صحیح نیست ـ مانند بند شلوار و عرق چین ـ برای مرد در نماز و غیر آن، اختلاف است. [۶]
لباس احرام مرد نباید از ابریشم خالص باشد. در جواز پوشیدن آن برای زن در حال احرام اختلاف است. [۷] کفن مرده ـ اعم از مرد، زن و کودک ـ نباید از ابریشم خالص باشد. [۸]
غیر پوشیدن: همراه داشتن پارچه ابریشمی خالص، مانند دستمال، حتّی در نماز جایز است. [۹] استفادههای دیگر از ابریشم، مانند فرش کردن و نشستن بر آن، تکیه دادن به آن و روانداز قرار دادن آن جایز است[۱۰].[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ جواهر الکلام، ج۸، ص:۱۱۴
- ↑ جواهر الکلام، ج۸، ص:۱۲۲
- ↑ جواهر الکلام، ج۸، ص:۱۱۵
- ↑ توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص:۴۶۴ م ۸۳۶
- ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص:۵۶۴
- ↑ توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص:۴۶۳ م ۸۳۴؛ جواهر الکلام، ج۸، ص:۱۲۲ ـ ۱۲۳
- ↑ جواهر الکلام، ج۱۸، ص:۲۳۹ ـ ۲۴۴
- ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص:۴۰۴؛ مستمسک العروة، ج۴، ص:۱۵۶ ـ ۱۵۷
- ↑ توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص:۴۶۴ م ۸۳۷
- ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص:۵۶۴.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۲۳۳.