مرگ در معارف و سیره علوی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مرگ است. "مرگ" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

یاد مرگ از ابزارهای کارآمد در اخلاق تربیتی اسلام و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به آینده است. پیشتازان راه فضیلت، تجارب ارزشمندی را از کارآمدی آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا باور به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان آرزوهای دراز و در نتیجه محبت به دنیا و غفلت از فردا است. بنابراین تذکر دایمی درباره مرگ و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح انتظار ما از زندگی فردا، رفتار ما را نسبت به امروز نیز اصلاح می‌کند؛ چنان‌که امام علی(ع) فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و شهوات می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین واعظ است»^[۱].^[۲]