مهدی منتظر و سیر تاریخی و نشانههای ظهور (مقاله)
مهدی منتظر(ع) و سیر تاریخی و نشانههای ظهور ترجمه فارسی مقاله اثر سید سامی البدری که به بررسی موعود ادیان با توجه به مقوله پایان تاریخ و مسائل پیرامونی ظهور میپردازد. این مقالهٔ ۲۲ صفحهای به کوشش عبدالله امینی ترجمه شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۱، پاییز ۱۳۸۰) منتشر گشته است.[۱] این مقاله در ماهنامه موعود (شماره ۴۴ و ۴۵، در سال ۱۳۸۳) در دو شماره منتشر شده است.[۲]
مهدی منتظر(ع) | |
---|---|
و سیر تاریخی و نشانههای ظهور | |
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
زبان اصلی | عربی |
نویسنده | سید سامی البدری |
مترجم | عبدالله امینی |
موضوع | مهدویت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۰ |
شماره | ۱ |
شماره صفحات | از صفحه ۷۱ تا ۸۸ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
این مقاله چکیده ندارد.
فهرست مقاله
- ارتباط مهدی با پایان سیر تاریخ
- اعتقاد مشترک ادیان سهگانه آسمانی درباره پایان تاریخ
- اختلاف نظر مسلمانان و مسیحیان و یهود در هویت رهبر موعود الهی و کتاب وی
- اختلاف شیعه و سنی در رهبر موعود
- غیبت به معنای وانهادن عمل به احکام اسلامی نیست
- نشانههای ظهور
- تشخیص مدعیان مهدویت
- ویژگیهای دولت مهدی(ع)
- توضیح بیشتر آیات
- یهود و مسیحیت و انتظار رهبر موعود
- گفتگوی مسلمانان درباره مهدی موعود(ع)
- گفتگوی اسلامی-مسیحی
- پینوشتها
دربارهٔ پدیدآورندگان
عبدالله امینی (مترجم) |
---|
بخش آغازین خالی است |
سید سامی البدری (پدیدآورنده) |
---|
آیتالله سید سامی البدری (متولد ۱۹۴۵ م، بغداد)، تحصیلات حوزوی خود را به اتمام رساند. عضویت در بنیانگذاران مجلس اعلای عراق، رئیس مؤسسه مجمع الذخائر الاسلامیة عراق و مؤسس بخش ادیان مقارن در مرکز اسلامی انگلیس از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزه علمیه، چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «پاسخ به شبهات احمد الکاتب»، «شبهات و ردود الرد علی شبهات أحمد الکاتب حول إمامة أهلالبیت و وجود المهدی المنتظر»، «شبهات و ردود»، «السیرة النبویة»، «صلح الامام الحسن»، «النجف مرسى سفینة نوح»، «المهدی و الاطروحة الالهیة فی آخر الزمان»، «الحسین وارث الانبیاء» و «مهدی منتظر و سیر تاریخی و نشانههای ظهور» برخی از این آثار است.[۳] |