عذر تقصیر به پیشگاه امام عصر (مقاله)
عذر تقصیر به پیشگاه امام عصر عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی و بیان برخی از مشخصات امام زمان(ع) از زبان مفسران و محدثان اهل سنت می‌پردازد. این مقالهٔ ۶ صفحه‌ای به قلم سید مسعود پورسیدآقایی نگاشته شده و در ماهنامه موعود (شماره ۲۲، پاییز ۱۳۷۹) منتشر گشته است.[۱]
| عذر تقصیر به پیشگاه امام عصر | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | سید مسعود پورسیدآقایی |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | ماهنامه موعود |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۷۹ |
| شماره | ۲۲ |
| شماره صفحات | از صفحه ۶۲ تا ۶۷ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در مقاله خود می‌نویسد: «نویسنده اعتقاد به مهدویت را پویا و آرامش دهنده زندگی انسان و نیاز ضروری او می‌داند و به آیاتی از قرآن که در ارتباط با امام زمان توسط مفسران اهل سنت تفسیر شده، اشاره میکند و نیز روایاتی را که در آن زمینه بیان داشتهاند ارائه میدهد. در ادامه روایاتی را که در کتب روایی آنها درباره حضرت مهدی و قیام او، انتظار فرج وی و نیز وجوب بیعت با او آمده، نقل نموده و انکار خروج او را با استناد به روایات، کفر دانسته است»
فهرست مقاله
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین سید مسعود پورسید آقائی (متولد ۱۳۳۸ ش مشهد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: میرزا جواد تبریزی، عبدالله جوادی آملی، سید محمد روحانی، محمد مؤمن و علی صفائی حائری پیگیری کرد. عضو شورای واحد پژوهش و نگارش فیلم نامه در مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، مرکز تخصصی مهدویت مدیر، رئیس پژوهشکده مهدویت، مدرس دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه صنعتی شریف، بنیاد حضرت مهدی، مدرسه مرعشیه، حوزه علمیه از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه و دانشگاه تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بازکاوی حقوق امام مهدی»، «زمینه‌سازی ظهور»، «ظهور صغرا و بایسته‌ها»، «میر مهر»، «خطبه‌های فاطمه»، «پیدای پنهان»، «تاریخ عصر غیبت»، «عذر تقصیر به پیشگاه امام عصر»، «درسنامه تاریخ عصر غیبت»، «میر مهر»، «با جاری کوثر»، «عاشورا و انتظار»، «پیام امید به منتظران»، «با جاری انتظار»، «نفس زکیه» و «چشمه در بستر تحلیلی از زمان شناسی حضرت زهرا» برخی از این آثار است.[۲]