آل ابی‌صفیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

فرد شاخص این خاندان ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار از اصحاب بزرگ امام سجاد و امام باقر و امام صادق(ع) بوده است. او و فرزندانش محمد و علی و حسین همگی از راویان موثق ائمه اطهار(ع) هستند. همان‌گونه که پیش‌تر ذکر شد، ابوحمزه ثمالی کتاب‌هایی تصنیف کرده که از جمله آنها «التفسیر» است. ظاهراً وی نخستین فرد شیعه است که در تفسیر، کتاب نوشته است. ابوحمزه در سال ۱۵۰ درگذشت. به گفته ابن حجر عسقلانی، ابوحمزه ثمالی از موالی مهلب بن ابی صفره بوده است. شیخ کشی از فضل بن شاذان روایت می‌کند که امام صادق(ع) فرمود: ابوحمزه ثمالی در زمان خود مانند سلمان فارسی در دوران خویش بوده است؛ زیرا همچون سلمان، چهار تن از ائمه(ع) را خدمت کرده است و آنها علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر(ع) هستند. به گفته نجاشی فرزندان ابوحمزه به نام‌های نوح، منصور و حمزه در جریان قیام زید بن علی(ع) به شهادت رسیدند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۲۵۸-۲۶۲.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۵۰۱.