آیا روایات ولادت امام مهدی ضعیف است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
آیا روایات ولادت امام مهدی ضعیف است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

آیا روایات ولادت امام مهدی ضعیف است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

  • برخی می‌گویند: ... مؤلّفان در مورد ولادت حضرت مهدی (ع) به هر روایتی تمسک کرده‌اند در حالی که خود به ضعف سند آنها پی برده‌اند...[۱]

پاسخ نخست

علی اصغر رضوانی

آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:

  1. «احادیث مربوط به ولادت حضرت مهدی (ع) به جهت وجود برخی از سندهای صحیح در میان آنها کافی است که سند روایات دیگر که از ضعف برخوردارند، تقویت کند، و این مسلکی است که مورد قبول محدثین شیعه و اهل سنت واقع شده است[۲]
  2. احادیثی که درباره مسائل مسلّم اعتقادی و کلامی است از آن جهت که نزد شیعه ثابت بوده و به تأیید قطعی عقل نیز رسیده است، راویان آن مورد جرح و تعدیل قرار نگرفته‌اند، و به طور کلی احتیاجی به آن نبوده است، که از آن جمله می‌توان به احادیث مهدویت اشاره کرد.
  3. احادیث ولادت حضرت مهدی (ع) که به دلالت مطابقی یا تضمنی یا التزامی دلالت بر ولادت حضرت دارد از حدّ لازم تواتر فراتر رفته است، لذا به جهت آنکه مفید یقین است احتیاج به بررسی سندی ندارد. خبر متواتر، نقل جماعت کثیری است که اتفاقشان بر دروغ، محال است. و می‌دانیم که در خبر متواتر لازم نیست که هر یک از راویان حدیث از ثقات و عدول باشند، بلکه می‌توان از راه تراکم احتمالات به یقین رسید.
  4. شخص متتبّع بعد از ملاحظه وضع سیاسی عصر امام عسکری (ع) و قبل و بعد از آن پی می برد که یکی از عوامل جهالت حال راویان احادیث ولادت حضرت مهدی (ع) همان فشارهای سیاسی بوده که از طریق حاکمان ظلم و جور بر شیعیان وارد شده است، و لذا بسیاری از راویان، خود را با اسامی مستعار معرّفی می کردند تا شناخته نشوند، خصوصاً با در نظر گرفتن اینکه برخی از راویان از مناطق دور به سامرا می‌آمده و در مورد حضرت سؤال می‌کردند و برای دیگران نقل می‌نمودند»[۳].

پانویس

  1. تطور الفکر السیاسی، ص ۲۰۸
  2. سلسله الاحادیث الصحیحه، ناصرالدین البانی، ج ۴، ص ۳۵۸
  3. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۱۷۹.