بحر بن کعب تمیمی

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

بحر (اَبجر) بن کعب تمیمی، از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

بحر بن کعب تمیمی از بنی‌تیم‌الله بن ثعلبه بن عکابه از قبیله بنی‌تیم‌الله، از اهالی کوفه بود.^[۱]

بحر در روز عاشورا، علاوه بر اینکه در قتل عبدالله بن حسن بن علی، کوچک‌ترین فرزند امام حسن (ع) دست داشت.

بحر بن کعب از کسانی است که پس از شهادت ابا عبدالله (ع) دست به غارت شلوار، لباس‌ها و وسایل ایشان زد^[۲] و لباس کهنه‌ای که امام (ع) به تن کرده بود را از بدن حضرت (ع) بیرون آورد و امام (ع) را برهنه بر روی زمین رها کرد^[۳]^[۴]

هنگامی ‏که امام حسین (ع)، غرق خون و زخم بر خاک افتاده بود، بحر بن کعب تمیمی شمشیر خود را بلند کرد تا بر آن حضرت فرود آورد، اما عبدالله بن حسن بن علی که خود را به امام رسانده بود، دست خود را حائل شمشیر کرد و دستش قطع شد. عبدالله از درد فریاد کشید. امام او را در آغوش گرفته و دلداری داد.^[۵]

پس از شهادت امام حسین (ع) و شروع تاراج غارتگران، زیرجامه امام را بحر بن کعب تمیمی به یغما برد و بدن امام را برهنه ساخت‌. می‌گویند در اثر این کار هر دو دستش در تابستان مانند دو چوب خشک می‌خشکید و در زمستان تر بود و خون و چرک از آن می‌آمد و این‌گونه بود تا توسط مختار به هلاکت رسید^[۶].^[۷]

جستارهای وابسته

عبدالله بن حسن (شهید)

منابع

پانویس

↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۵۷-۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰.
↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۳، ص۲۲۰؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۴۵۳؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ص۱۴۱۳، ج۲، ص۱۱۱ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، صص۷۷-۷۸.
↑ سید بن طاوس؛ اللهوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۳۰.
↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۲»، پایگاه پژوهه.
↑ وقعة الطف، ص۲۵۳؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۶، نامش ابجر بن کعب بود.
↑ الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۴۴؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ اللهوف، ص۵۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.
↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۱.

[1] تاریخ طبری، ج۶، ص۵۷-۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰.

[2] البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۳، ص۲۲۰؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۴۵۳؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ص۱۴۱۳، ج۲، ص۱۱۱ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، صص۷۷-۷۸.

[3] سید بن طاوس؛ اللهوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۳۰.

[4] حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۲»، پایگاه پژوهه.

[5] وقعة الطف، ص۲۵۳؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۶، نامش ابجر بن کعب بود.

[6] الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۴۴؛ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ اللهوف، ص۵۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.

[7] محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]