ابن امین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابواسحاق ابراهیم بن یحیی بن ابراهیم طُلَیْطَلی قُرْطُبی معروف به ابن الامین ادیب، محدث و فقیه مالکی که در ۴۸۹ه متولد شد. ابن بشکوال با عنوان «صاحبنا» از او یاد می‌‌کند و می‌‌گوید: «اهل قُرْطُبه بود و اصل او از طُلَیْطَله. او از جماعتی از شیوخ ما روایت کرده و از بزرگان محدثان و ادبا و صاحبِ درایت و روایت و ضبط و اِتقان بود. من از محضر او استفاده کرده و او نیز از من اخذ علم و حدیث کرد و در نهایت، در بَلْبَله (غرب اندلس) در ماه جمادی الآخر سال ۵۴۴ه چشم از جهان فرو بست». [۱] گفتنی است ابن بشکُوال که معاصر وی بود و با او معاشرت داشت، در کتاب الصله و همچنین احمد ضبّی در کتاب «بُغیةُ المُلْتَمِس»، کتابی را برای او ذکر نمی‌کنند؛ اما در حاشیه نسخه خطی الصِله که در تاریخ ۵۶۰ه و در زمان حیات مؤلف نوشته شده، آمده است ابن الامین تألیفی در شش مجلد بر مُوطّأ مالک بن انس دارد که بسیار قابل استفاده است. این کتاب اکنون به خط مؤلف موجود است. [۲] الاعلام بالخیرة؛ الاعلام من اصحاب النبی اثر دیگر اوست. [۳] این کتاب در تکمیل کتاب «الاستیعاب فی معرفة الاصحاب» ابن عبدالبر به رشته تحریر درآمده[۴] و ابراهیم طلیطلی ظاهراً آن دسته از اصحاب پیامبر (ص) را که از قلم ابن عبدالبر افتاده بوده آورده است.[۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴

پانویس

  1. الصله، ج ۲، ص۱۰۰.
  2. الصله، ج ۲، ص۱۰۰.
  3. تاریخ الاسلام، ج ۳۷، ص۱۸۳.
  4. معجم المؤلفین، ج ۱، ص۱۲۵.
  5. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص۴۲.