ابوداوود سجستانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

سلیمان بن اشعث بن اسحاق سجستانى، مفسر و محدّث بزرگ و گردآورندۀ سنن، ششمين كتاب از صحاح سته در حديث (متولد ۲۰۲ ق، متوفای ۲۷۵ ق)، تحصیلات دینی اهل‌سنت را از اساتیدی همچون: احمد بن حنبل، ابوزکریا یحیی بن معین غطفانی، ابورجاء قتیبه بن سعید ثقفی، حافظ ابوبکر محمد بن بشار بن عثمان عبدی بصری و اسحاق بن راهویه به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «ناسخ القرآن و منسوخه»، «المراسیل»، «التفرد فی السنن»، «اختلاف مصاحف»، «معرفة الاوقات» و « سنن ابی‌داوود» برخی از این آثار است[۱]

اعتبار کتاب ابی‌داوود

بسیاری از احادیثی که در کتاب ابی داوود نقل شده است از سوی دیگر عالمان سنی مورد قدح و جرح قرار گرفته است. به اعتراف برخی از بزرگان اهل سنت احادیث ضعیف بلکه جعلی در سنن ابوداوود بسیار فراوان است. حافظ ابن جوزی بخشی از این احادیث را در کتاب الموضوعات ذکر کرده است[۲]. محمد ناصرالدین البانی کتابی به نام ضعیف سنن ابی داوود تألیف کرده است و در آن به شناسایی احادیث ضعیف کتاب ابوداوود پرداخته است.

وی بیش از هشتصد حدیث را ضعیف می‌داند، از نظر وی حدود پنجاه حدیث منکر و پنجاه حدیث شاذ در سنن ابی داوود وجود دارد[۳].

منابع

پانویس