اراضی سواد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

اراضی سواد، به سرزمین عراق گویند که با جنگ، توسط سپاه اسلام فتح شده و جزو اراضی مفتوحة العنوه محسوب می‌گردد. هر چند در ادوار نخستین، در این مورد اختلاف نظری وجود نداشت[۱] و در تداول دیوانی دستگاه خلفا نیز، بر همین اساس عمل می‌شد، لکن در دوره‌های بعدی، پیرامون آن اختلاف نظرهایی پدید آمده بود؛ به گونه‌ای که برخی از فقهای اهل سنّت، اراضی سواد را از مصادیق اراضی عهد دانسته‌اند[۲].

در فقه شیعه اراضی سواد، ملک مشترک مسلمانان به شمار آمده است[۳][۴].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. الخراج، ص۳۸-۳۰؛ الاموال، ص۲۰۵-۱۸۵؛ الاحکام السلطانیه ماوردی، ص۱۹۶.
  2. اختلاف الفقهاء، ص۲۲۰.
  3. من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۵۲؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۲۷۴؛ ج۱۷، ص۳۴۶.
  4. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۲۶.