اسماعیل بن عبدالخالق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

اسماعیل بن عبدالخالق بن عبد ربه بن ابی میمونة بن یسار اسدی کوفی جعفی انباری از موالی قبیله بنی اسد بود[۱] و از اصحاب امام سجاد، امام باقر، امام صادق[۲] و امام کاظم(ع)[۳] به شمار می‌‌رفت. روایاتی نیز از امام صادق و امام کاظم(ع) شنیده و نقل کرده است. افراد بسیاری نیز از وی حدیث روایت کرده‌اند که از آن میان کسانی چون محمد بن خالد برقی،[۴] یونس بن عبدالرحمان،[۵]احمد بن عبدالرحیم و حریز[۶] را می‌‌توان نام برد. به گفته نجاشی، وی از خاندان شیعی و از فقها و راویان مورد اعتماد بوده است.[۷] از آثار وی کتاب الحدیث می‌‌باشد.[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۲؛ الفهرست (طوسی)، ص۱۴.
  2. رجال الطوسی، ص۸۳، ۱۰۵ و ۱۴۷.
  3. رجال ابن داود، ص۵۷.
  4. جامع الرواة، ج۱، ص۹۷.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۱۴۹ و ۱۸۶.
  6. معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۴۸؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۳۷.
  7. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۲ و ۱۱۳.
  8. الذریعه، ج۶، ص۳۱۴.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۸.