امامت از دیدگاه زیدیه (مقاله)
امامت از دیدگاه زیدیه | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | مصطفی سلطانی |
موضوع | امامت و امامت از دیدگاه زیدیه |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه امامتپژوهی |
وابسته به | بنیاد فرهنگی اهلبیت |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۲ |
شماره | ۱۰ |
تعداد صفحات | ۲۸ |
شماره صفحات | از صفحه ۲۱۹ تا ۲۴۶ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
امامت از دیدگاه زیدیه عنوان مقالهای است که به بررسی امامت و گستره علم و قدرت امام از دیدگاه زیدیه میپردازد. این مقالهٔ ۲۸ صفحهای به قلم مصطفی سلطانی نگاشته شده و در فصلنامه امامتپژوهی (شماره ۱۰، تابستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله مینویسد: «زیدیه از جمله فرق اصلى شیعه است، كه نظریه امامت، مرز مایز آنها با امامیه است. نظریه امامت این فرقه مبتنی بر قبول نص است. آنها امامت را عالیترین مرتبه قدرت در دولت اسلامى میدانند؛ به تعظیم ذاتى و جایگاه مقدس براى امام قایل نیستند و معتقدند که امام از صفاتی همچون عصمت، علم لدنى و... بهرهاى ندارد. از اینرو، هدایت جامعه به سوى خدا را از وظیفه امام نمیشمارند، و انتخاب امام را براى اجراى حدود، جهاد و... مىدانند. از نظر آنها تنها راه نصب امام، شرع، و راه شناخت امام، قیام و دعوت، است. پژوهش پیشرو بر آن است تا مباحث مربوط به آموزه امامت را از دیدگاه این فرقه ارائه نماید».[۱].
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- تعریف امامت
- نگاهى به تعریف امامت از دیدگاه زیدیه
- جایگاه امامت نزد زیدیان:
- ضرورت امامت از دیدگاه زیدیه
- ادله ضرورت امامت
- راههاى شناخت امام
- راههاى نصب امام
- شرایط امامت
- عصمت امام از دیدگاه زیدیه
- علم امام از دیدگاه زیدیه
- وظائف امام
- نتیجهگیری
- منابع
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی سلطانی، (متولد ۱۳۴۴ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: عبدالله جوادی آملی، اسماعیل صالحی مازندرانی، جعفر سبحانی، و سید جعفر کریمی پیگیری کرد. وی رشته مدرسی معارف را در مقطع دکتری دانشگاه باقرالعلوم به اتمام رساند. رئیس دانشکده شیعهشناسی و مدیرکل حراست دانشگاه ادیان و مذاهب از جمله فعالیتهای وی است. او تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه»، «تاریخ و عقائد زیدیه»، «تشیع عراق در قرون نخستین»، «بررسی احادیث آغاز وحی»، «امامت از دیدگاه زیدیه» و «صفات خبریه از دیدگاه امامیه و معتزله با تأکید بر اندیشه های سید مرتضی و قاضی عبدالجبار» برخی از این آثار است.[۲]