نام او را عامر بن جرّاح نوشته‌اند. از اصحابپیامبر(ص) بود و گاهی پیامبر او را به مأموریت‌هایی می‌فرستاد، امّا پس از وفاترسول خدا(ص) به دلیلدوستی شدیدی که با ابوبکر داشت به نفع او کار کرد و از سردمداران ماجرای سقیفه و بیعت گرفتن برای ابوبکر بود. ابوبکر می‌گفت که خلافت از آن یکی از این دو نفر (عمر یا ابو عبیدۀ جرّاح) باشد. آن دو نیز گفتند: باوجود تو، نوبت به ما نمی‌رسد و با او بیعت کردند و مردم را به بیعت فراخواندند.[۱]اهل سنت او را از "عشرۀ مبشّره" می‌دانند. وی در سال ۱۸ هجری در ۵۸ سالگی درگذشت[۲].
