بحث:سنت الهی
الحياة ج۱۲
- باب سی و ششم: قوانین الهی در جامعه و تاریخ
- فصل ۱- قوانین الهی در آفرینش
- (۱) - دوگانگی و تقابل در پدیده‌ها
- (۲) - استعداد ترکیبی و یگانگی در پدیده‌ها
- (۳) - دوگانگی (و تضاد) در نفس انسان
- (۴)- نظام سببی، و تناسب در همه پدیده‌ها
- (۵) - اندازه‌داری و نظم در آفریده‌ها
- (۶) - اعتدال و توازن میان پدیده‌ها
- فصل ۲ - ساز و کارها در زندگی انسان
- (۱) - سنت‌ها و قوانین الهی در جامعه و تاریخ
- (۲) - تضاد حق و باطل در حرکت تاریخ
- (۳)- جریان حق
- (۴)- جریان باطل
- (۵)- ماهیت پیروز حق و ماهیت زوال پذیر باطل
- فصل ۳ - نقش انسان در تحولات اجتماعی
- فصل ۴- نقش انسان در تحولات تاریخی
- (۱)- عدالت و دادگری
- (۲) ظلم و ستم‌گستری
- (۳) - تجاوز و تباهکاری
- (۴) - شادخواری و سرمایه‌داری (تکاثر)
- (۵) - تعادل و توازن اقتصادی (و نتایج آن دو)
- فصل ۵- پایداری و مقاومت
- فصل ۶- بهره‌برداری بهینه از نعمت‌ها و نقش آن در زندگی انسان
- فصل ۷ - استفاده غیر بهینه (اسرافی و اترافی و اشرافی)، عامل نابودی
- فصل ۸- مهاجرت و نقش آن در حرکت انسانی
- فصل ۹- حرکت تکاملی تاریخ و عوامل آن
- (أ)- عامل الهی و ماورای طبیعی
- (ب) - عامل فطری انسانی
- فصل ۱۰- حتمیت پیروزی حق
- فصل ۱۱- زمان و نقش آن در تحولات تاریخی و اجتماعی
- (أ) - آثار و پیامدهای تحولات تاریخی و اجتماعی
- (ب) - شناخت زمان و تحولات آن
- (ج) - هماهنگی با زمان و بافت کلی تحولات
- فصل ۱۲- صعود و سقوط تمدن‌ها
- نگاهی به سراسر فصل
- فصل ۱۳- تدریجی بودن فراز‌گرایی و نشیب‌گرایی تمدن‌ها
- فصل ۱۴- واپسگرایی در حرکت تاریخ
- فصل ۱۵- تشابه رخدادهای تاریخی و همسانی آنها
- فصل ۱۶ - گذشته و آینده تاریخ
- (۱) - گذشته تاریخ و ارتباط گسست‌ناپذیر با آن
- (۲)۔ آینده تاریخ و باور آن
جهاد
- فصل ۱۷- نقش جهاد (جنگ‌های عقیدتی) در تاریخ
- (۱) - اصول انسانی اسلام در جنگ‌ها
- (۲) ۔ اسلام، ضد قتل
- (۳) - نخست هدایت، سپس جنگ
- (۴)- پرهیز از ظلم در جنگ‌ها
- (۵)- پیمانداری و وفای به عهد با دشمنان
- (۶)- هشدار به جهادگران
- (۷) - پذیرش صلح
- (۸)- نجات مجروحان
- (۹)- منع نکردن از آب
- (۱۰) - پرهیز از تخریب منابع و محیط زیست
- (۱۱)۔ ممنوعیت حمله به مناطق مسکونی و غیر نظامیان
- (۱۲) - رعایت حریم حیوانات
- (۱۳) - حرمت اموال
- (۱۴) ممنوعیت جنگ‌های شیمیایی
- (۱۵)- پاسداری از حریم زنان
- (۱۶) - رعایت حریم‌ها
- (۱۷) - حریم کودکان
- (۱۸) - منع از کشتار سالخوردگان
- (۱۹) - حقوق اسیران
- (۲۰) - تأمین پناهندگان
- (۲۱) - حریم معلولان و مجروحان
- (۲۲) - دوری از مُثله کردن
- (۲۳) - پرهیز از کشتار غیر نظامیان
- (۲۴) - منع از شبیخون
- فصل ۱۸- جهاد و آرمان‌های الهی - انسانی
- أ- ضرورت جهاد
- ب - انگیزه‌ها در جهاد اسلامی
- ج - جهاد برای حفظ اسلام و اصلاح جامعه و مبارزه با مفاسد
- د- جهاد با ظالمان (اقتصادی و سیاسی)
- ه - پیشبرد فکر با نیرو (پس از فرهنگ سازی)
- و - اقسام جهادهای دگرگون‌ساز
- (۱) - جهاد زبانی و گفتاری
- (۲) - جهاد با قلم
- نگاهی به سراسر فصل
هجرت
- فصل ۱۹- مهاجرت
- (۱) - هجرت برای جهاد
- (۲)- هجرت برای طلب علم
- (۳) - هجرت برای زندگی (و اقتصاد)
- (۴)- هجرت برای حفظ دین و عقیده
فتنه
- فصل ۲۰ – شورش‌ها، آشوب‌ها
- فصل ۲۱ - انواع فتنه‌ها و آشوب‌ها
- (۱) - فتنه‌های فرهنگی و عقیدتی
- (۲) - فتنه‌های اقتصادی (زاده از تکاثر و کلان‌داری)
- (۳) - فتنه‌های سیاسی
- (۴) - فتنه‌های التقاطی
- (۵) - آثار فتنه
- (۶) - فتنه‌های تکاملی و مثبت
- (۷) - فتنه‌های انحطاطی
- (۱) - پاسداری از نیروها در فتنه‌های انحطاطی
- (۲) به مبارزه با فتنه
- فصل ۲۲- راه‌های مبارزه با فتنه
- أ- چنگ زدن به دامان قرآن کریم
- ب- آموختن از قرآن‌شناسان
- ج - ایمان درست و عقلانی
- د- مددگیری از تقوی و درستی
- نگاهی به سراسر فصل
- فصل ۲۳- ویژگی‌های تاثیرگذاران در تاریخ
- (۱) - ایمان استوار و تزلزل‌ناپذیر
- (۲)- هدفداری
- (۳) - فداکاری و جانبازی
- (۴) - استواری و نستوهی
- (۵) - بی‌اعتنایی به گفته مخالفان
- (۶) - نهراسیدن از تنها ماندن
- (۷) - یاری حق برای نابودی باطل
- (۸) - سربلندی و آشتی‌ناپذیری
- (۹) - آگاهی و ژرف‌بینی
- (۱۰) - فانی شدن در حق و هدف
- نمونه‌هایی از فداکاری‌های حماسی
رابطه سنن الهی با یکدیگر در تکوین و تشریع
- مطلب اوّل: خداوند در آیات فراوانی از قرآن، سخن از سنن و قوانین خود در عالم تکوین نموده. این آیات در حقیقت بیانگر سنن الهی در نظام تکوین هستند؛ چنان‌که در سوره مبارکه یس، هنگامی که سخن از گردش خورشید در مدار خود است، می‌فرماید: ﴿وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ﴾[۱].
- سپس حرکت ماه به دور زمین و ملاک قرار گرفتن آن برای سال و ماه قمری را آیه و سنّت الهی دیگری برمی‌شمارد و می‌فرماید: ﴿وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ﴾[۲]
- نظر به اینکه همه سنّت‌های تکوینی خداوند، تحت ولایت الهی، در جهان مادّی جاری است و ولایت الهی نیز از طریق ولایت اولیاء خداوند(ع) در پهنه گیتی اجرا می‌شود، بنابراین، ولایت اولیاء الهی(ع) حاکم بر سنن الهی در نظام تکوین و آفرینش است.
- مطلب دوم: از سوی دیگر، اشاره شد که میان قوانین و اعتبارات دینی و احکام و سنن الهی در نظام تکوین، رابطه‌ای حقیقی برقرار است. بنابراین، حقیقت دین و سنّت‌های الهی در کتاب مکنون، دو جلوه یک حقیقت هستند. اوّلاً، سنن الهی اموری حقیقی هستند و مانند قوانین اجتماعی، صرفاً پدیده‌هایی اعتباری نیستند و ثانیاً، تنزّل حقیقت دین و سنّت‌های الهی در تکوین، هنگام تعیّن در عالم دنیا، به صورت احکام شریعت و ظاهر قرآن می‌باشد؛ رابطه آن حقیقت با این تعیّن، رابطه ظاهر با باطن و جسم با روح و رقیقت با حقیقت است. بنابراین، اگر سنن الهی در نظام تکوین، تحت ولایت و مجرای اولیاء الهی(ع) عمل می‌کنند، ولایت آنان فوق همه ولایت‌ها است. با این توضیح می‌توان گفت که در نظام تشریع نیز، ولایت آنان - به اذن الهی – فراتر از همه ولایت‌ها می‌باشد.
- مطلب سوم: سنن الهی در تکوین و تشریع، اموری درهم تنیده‌اند. لذا تولّی به امور شرعی، به منزله هماهنگ ساختن خود با سنن تکوینی الهی و درنتیجه، بهره‌مندی از برکات آن در نظام تکوین است. مثلاً خداوند درباره رابطه تقوا و نزول برکات آسمانی می‌فرماید: ﴿وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾[۳].
- بنابراین، اگر پیروی از سنّت‌های تشریعی خداوند، برکات مادّی فراوانی به دنبال دارد، به طریق اولی، تولّی به ولایت الهی و ائمّه اطهار(ع) برکات بیش‌تری را در دنیا و آخرت برای انسان خواهد داشت؛ که ورود به بهشت یکی از آن برکات است. مثلاً خداوند درباره آثار مودّت به اهل بیت(ع) می‌فرماید: ﴿قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ﴾[۴].
- خداوند همچنین درباره آثار اطاعت کامل از رسول خدا(ص)، مراتب و مقامات متعدّدی را بیان می‌دارد؛ از جمله:
- نورانیّت در دنیا و آخرت: ﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُولَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ﴾[۵].
- بهره‌مندی از پاداش‌های عظیمی که قابل بیان در قالب عبارات نیست: ﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا﴾[۶].
- هدایت به صراط مستقیم و بهره‌مندی از هدایت ایصالی اولیاء الهی(ع): ﴿وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا﴾[۷].
- استقرار در کنار انبیاء الهی و صدیقین و شهداء و صالحین(ع) در آخرت: ﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا ذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ عَلِيمًا﴾[۸][۹].
سنت الهی در فرهنگ مطهر
آنچه در اصطلاح فلسفه به نام «نظام جهان» و «قانون اسباب» خوانده می‌شود در زبان دین «سنت الهی» نامیده می‌شود. قرآن کریم در چند جا گفته است که «هرگز در سنّت خدا تغییری نخواهی یافت»[۱۰]. یعنی کار خدا شیوه مخصوص و فرمول ثابتی دارد و تغییر ناپذیر نیست. در سوره فاطر این مضمون به‌طور مکرّر و مؤکّد یاد شده است. ﴿فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا﴾[۱۱]. هرگز در سنت خدا تبدیلی نمی‌یابی (یعنی سنت الهی تبدیل به سنّت دیگر نمی‌شود، مثل اینکه قانونی فسخ شود و قانونی دیگر جای آن را بگیرد) و هرگز در سنّت خدا تغییر نمی‌یابی نظیر اینکه در یک قانون قراردادی، تبصره‌ای اضافه شود و یا قسمتی از آن لغو می‌شود و تغییراتی در آن داده می‌شود بدون آنکه اصل قانون لغو شود[۱۲]. سنت الهی این است که مادامی که مردم وضع و حالت خود را در آنچه به خودشان مربوط است تغییر ندهند، خداوند سرنوشت آنها را تغییر نمی‌دهد[۱۳].[۱۴]
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «و خورشید به قرارگاهی که او راست روان است؛ این اندازه‌گیری (خداوند) پیروزمند داناست» سوره یس، آیه ۳۸.
- ↑ «و برای ماه منزلگاه‌هایی برآورد کردیم (که در آنها سیر می‌کند) تا مانند شاخه کهنه خوشه خرما (به هلال‌وارگی) بازگردد نه در خور خورشید است که به ماه رسد و نه شب بر روز پیشی می‌گیرد و هر یک در سپهری شناورند» سوره یس، آیه ۳۹-۴۰.
- ↑ «و اگر مردم آن شهرها ایمان می‌آوردند و پرهیزگاری می‌ورزیدند بر آنان از آسمان و زمین برکت‌هایی می‌گشودیم اما (پیام ما را) دروغ شمردند بنابراین برای آنچه می‌کردند آنان را فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۶.
- ↑ «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را و هر کس کاری نیک انجام دهد برای او در آن پاداشی نیک بیفزاییم که خداوند آمرزنده‌ای سپاس‌پذیر است» سوره شوری، آیه ۲۳.
- ↑ «و کسانی که به خداوند و پیامبرانش ایمان آورده‌اند، نزد پروردگار خویش همان راستگویان و شهیدانند؛ آنان راست پاداش و فروغشان» سوره حدید، آیه ۱۹.
- ↑ «پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند و اگر بر آنان مقرّر می‌داشتیم که یکدیگر را بکشید یا از دیار خویش بیرون روید جز اندکی از ایشان آن را انجام نمی‌دادند و اگر اندرزی که داده شده بود به کار می‌بستند برای آنان بهتر و استوارتر می‌بود و در آن صورت، ما به آنان از نزد خود پاداشی سترگ می‌دادیم» سوره نساء، آیه ۶۵-۶۷.
- ↑ «و بی‌گمان آنان را به راهی راست رهنمون می‌شدیم» سوره نساء، آیه ۶۸.
- ↑ «و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند این بخشش از سوی خداوند است و خداوند به دانایی بسنده است» سوره نساء، آیه ۶۹-۷۰.
- ↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۱، ص۴۶۸-۴۷۱.
- ↑ ﴿سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا﴾ «بنا به سنّت خداوند در میان کسانی که پیش‌تر درگذشته‌اند؛ و برای سنّت خداوند هرگز دگر کردنی نخواهی یافت» سوره احزاب، آیه ۶۲؛ ﴿سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا﴾ «بنابر سنّت خداوند که پیش‌تر هم بر گذشته است و هرگز برای سنت خداوند، دگرگونی نخواهی یافت» سوره فتح، آیه ۲۳.
- ↑ «هرگز برای سنت خداوند دگرگونی نخواهی یافت و هرگز برای سنّت خداوند جابه‌جایی نخواهی یافت» سوره فاطر، آیه ۴۳.
- ↑ مجموعه آثار، ج۱، ص۱۳۵.
- ↑ بیست گفتار، ص۳۵۲.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۷۶.