بحث:کرامات امام مهدی

یکی از راه‌های شناخت امام و حجت خدا توانمندی‌های خاصی است که از امام آشکار می‌شود و نشانه آن است که این شخص مورد تأیید الهی بوده و با قدرتی که پروردگار به او عنایت کرده، چنین توانائی‌هایی را دارد. این قدرت ویژه، گاه به صورت کارهای خارق‌العاده‌ای نمایان می‌شود و گاه در پاسخ به سؤالات و گاه در نوع برخوردهایی است که از امام ظاهر شده و حاکی از پشتیبانی و اراده و اذن خاص خداوند است. این فرازهای خواندنی از زندگی امام مهدی(ع)، هم در سال‌های نخستین تولد و پیش از دوران غیبت رخ داده، و هم در دوران غیبت کوتاه و بلند مدت. ما در این بخش به برخی از معجزات و کرامت‌هایی از ایشان می‌پردازیم که در دوران کودکی و یا غیبت کوتاه مدت انجام گرفته و معمولاً این بخش از حیات امام عصر(ع)، مورد غفلت واقع شده است.

سخن گفتن در آغاز تولد

1. حکیمه خاتون(ع) می‌گوید: فرزند را به نزد امام حسن(ع) بردم. آن حضرت به نوزاد فرمود: «تكلم يا بني فقال أشهد أن لا إله الله و ثني بالصلاة علي محمد و علي أميرالمؤمنين و على الأئمة الطاهرين صلوات الله عليهم أجمعين حتي وقف علي أبيه ثم تلا هذه الآية بسم الله الرحمن الرحيم» ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾.
2. نسيم و ماريه قالتا لما سقط صاحب الزمان من بطن أمه جاثيا على ركبتيه رافعا سبابتيه إلي السماء ثم عطش فقال الحمد لله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله زعمت الظلمة أن حجة الله داحضة لو أذن لنا في الكلام لزال الشك..