بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

او برادر بشیر بن غالب، راوی موثق است. روایات بشر در میان کوفیان نقل می‌‌شد.

شیخ طوسی وی را از اصحاب امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) معرفی کرده و کشی نیز او را عالمی فاضل و جلیل القدر خوانده است.

ابن حبان وی را در زمره ثقات ذکر کرده و ابن حجر می‌‌نویسد: اعمش، روایات بشر را برای دیگران نقل می‌‌کرده است.

ازدی او را متروک الحدیث معرفی کرده و ابن عدی بدون جرح یا تعدیلِ وی، به ذکر نام راویان او اکتفا می‌‌کند.

بشر از: امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، امام سجاد(ع)، بشیر بن غالب و ابو هریره روایت می‌‌کند. و از او: اعمش، عبدالله بن شریک، ابن اشوع و یزید بن ابی زیاد روایت کرده‌اند.

بشر از حسین بن علی نقل می‌‌کند: هر کس آیه‌ای از کتاب خداوند - عزوجل - را در نماز به حال ایستاده بخواند، خداوند در برابر هر حرف آن صد حسنه و در غیر نماز، ده حسنه به او پاداش می‌‌دهد[۱].

تاریخ وفات بشر مانند ولادتش روشن نیست، اما با توجه به طبقه روایی او می‌‌توان گفت که در حدود سال ۱۰۰ﻫ.ق درگذشته است.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الکافی ۶۱۱/ ۲.
  2. عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ص 38.