نام وی در منابع ذیل آمده است: أعیان الشیعة: ۳ / ۵۷۵. تنقیح المقال: ۱ / ۱۷۴ ر۱۳۳۲. جامع الرواة: ۱ / ۱۲۳. الجامع فی الرجال: ۱ / ۳۱۱. رجال البرقی: ۸، وفیه: «بشر بن غالب»، و۹. رجال الطوسی: ۷۲ ر ۱، وفیه: «بشر بن غالب»، و ۸۴ ر۱، وفیه: «بشر بن غالب الأسدی الکوفی». طرائف المقال: ۲ / ۶۶ ر۷۱۹۶. غایة المرام: ۹۰. قاموس الرجال: ۲ / ۳۳۶ ر۱۱۲۸. مجمع الرجال: ۱ / ۲۶۷. مستدرکات علم الرجال: ۲ / ۳۳ ر۲۱۳۰. معجم رجال الحدیث: ۳ / ۳۲۰ ر۱۷۵۹، و ۳۳۰ ر۱۷۹۹. منتهی المقال: ۶۶. منهج المقال: ۷۰. الموسوعة الرجالیّة: ۴ / ۷۹. نقد الرجال: ۵۷ ر۲۵. الوسیط: ۳۴. هدایة المحدثین: ۲۸۵. التاریخ الکبیر: ۲ / ۸۱ ر۱۷۶۱، وفیه: «بشر بن غالب الأسدی». ثقات ابن حبان: ۴ / ۶۹، وفیه: «بشر بن غالب الأسدی ـ وهو ـ بشر بن غالب بن جنادة بن سفیان بن وهب بن مالک بن ذؤیب». الجرح والتعدیل: ۲ / ۳۶۳ ر۱۳۹۴. لسان المیزان: ۲ / ۴۸ ر۱۶۳۷، وفیه: «بشر بن غالب الکوفی». میزان الاعتدال: ۱ / ۳۲۲ ر۱۲۱۳.
بشر از کسانی است که روایاتی از او در فقه و غیر فقه به یادگار مانده است و او مورد وثوق است، از جمله این که او از امام حسین (ع) نقل می‌کند که فرمود: "هر کس آیه‌ای از کتابخدای عزوجل را در نمازایستاده بخواند برای هر حرفی صدحسنه نوشته می‌شود و اگر در غیر نماز بخواند برای هر حرفی ده حسنهثبت می‌شود، و اگر به قرآن گوش دهد برای هر حرفی یک حسنه نوشته می‌شود، و اگر ختم قرآن در شب کند ملائکه تا صبح بر او درود و صلوات می‌فرستند و اگر در روز ختم کند ملائکه او را تا شب محافظ‌اند و بر او ددرود و صلوات می‌فرستند و برای او دعای اجابت شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از آسمان تا زمین است می‌باشد"[۸]
این مدخل زیرشاخهٔ بحث بشر بن غالب اسدی کوفی است. بشر بن غالب اسدی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی - بشر بن غالب اسدی کوفی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد