بکر بن صالح رازی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

بکر بن صالح، مولای بنی ضبه و از راویان و محدثان شیعه است. اسم او در اسناد روایات بیش از ۸۹ مورد آمده است[۱].

او از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام جواد(ع) است و از آنها روایات متعددی نقل کرده است[۲].

نجاشی، او را ضعیف می‌داند و در عین حال، علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خود از او روایت کرده است[۳].

مهم‌ترین اثر او کتاب النوادر است[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. احسن التراجم لاصحاب الامام موسی(ع)، ج۱، ص۲۰۲.
  2. طوسی، رجال، ص۳۷؛ طوسی، فهرست، ص۳۹؛ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۴۰؛ اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۹۲.
  3. نجاشی، رجال، ص۷۹.
  4. احسن التراجم لاصحاب الامام موسی کاظم(ع)، ص۱۰۲.
  5. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 170.