بکر بن صالح رازی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

بکر بن صالح رازی از موالیان بنی ضبه بوده و اهل حدیث او را تضعیف کرده‌اند، شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا(ع) ذکر کرده و او را از موالیان بنی ضبه و ساکن ری نوشته است، و در فهرست گوید: بکر بن صالح رازی کتابی در درجات ایمان و وجوه کفر و استغفار و جهاد نوشته است و آن کتاب را ابراهیم بن هاشم قمی از وی روایت می‌کند.

نجاشی گوید: بکر بن صالح از موسی بن جعفر(ع) روایت می‌کند و در نقل اخبار ضعیف می‌باشد، او کتابی در نوادر تألیف کرده که محمد بن خالد برقی از او روایت کرده است، و اختلاف این کتاب به جهت مختلف بودن روات آن می‌باشد، علامه حلی نیز در خلاصه گوید: بکر بن صالح ضعیف است و غرائب را نقل می‌کنند و متفردات بسیار دارد.

او از حضرت رضا(ع) چند حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: حضرت رضا(ع) فرمودند: هر کس دوست می‌دارد بدون مانع حضور خداوند برسد باید آل محمد(ع) را دوست بدارد و از دشمنان آنها تبری جوید و به امامان آن خاندان اعتقاد پیدا نماید.[۱]

منابع

پانویس