تحلیل مقایسه‌ای دیدگاه‌های اصحاب نیشابوری و قمی ائمه در باب امامت (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
تحلیل مقایسه‌ای دیدگاه‌های اصحاب نیشابوری و قمی ائمه(ع) در باب امامت
زبانفارسی
نویسندگانمجید صادقانی، محمد علی چلونگر، مصطفی پیرمرادیان و محسن صمدانیان
موضوعامامت
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه پژوهش‌های تاریخی
وابسته بهدانشگاه اصفهان
محل نشراصفهان، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۶
شماره۳۴
تعداد صفحات۲۰
شماره صفحاتاز صفحه ۳۱ تا ۵۰ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

تحلیل مقایسه‌ای دیدگاه‌های اصحاب نیشابوری و قمی ائمه(ع) در باب امامت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی دیدگاه‌های اصحابی از قم و نیشابور در مورد امامت ائمه(ع) می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحه‌ای به قلم مجید صادقانی، محمد علی چلونگر، مصطفی پیرمرادیان و محسن صمدانیان نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های تاریخی (شماره ۳۴، تابستان ۱۳۹۶) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «دو شهر قم و نیشابور ازجمله حوزه‌های مهمی بودند که از نیمه دوم قرن دوم به بعد و پس از افول حوزه کوفه، جمع کثیری از محدثان و اصحاب شیعی را در خود جای دادند. این دو مرکز در ترکیب اجتماعی صحابه ساکن آنها، جهت گیری‌های عقل‌گرایی حدیث‌گرایی و ارتباط و تعامل با دیگر فرق اسلامی تفاوت‌های بسیاری داشتند؛ اما در باب مسائل مربوط به امامت، جریان‌های مشابهی در هر دو شهر وجود داشت. این دو شهر باوجود تمام تفاوت‌ها و اختلاف‌های بنیادینی که داشتند، درنهایت در باب امامت به نتایج مشابهی رسیدند و در هر دوی آنها سه دیدگاه فکری حضور داشت: دیدگاه معروف به جریان اکثریت که روسای علمی شهر از آن حمایت می‌‌کردند، دیدگاه‌های پیروان هشام بن حکم و دیدگاه‌های پیروان مفضل بن عمر. این مقاله برآن است تا با بررسی تطورات تاریخ فکری امامت در قم و نیشابور، ضمن مقایسه آنها با یکدیگر، جریان‌های حاضر در آن دو را در دوره حضور ائمه(ع) تا سال ۲۶۰ق/۸۷۴م بررسی کند».[۱]

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورندگان

پانویس

دریافت متن